ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΑΝΤΟΥ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ & ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 29/6 10 πμ ΚΑΜΑΡΑ

Αν τα τελευταία είκοσι χρόνια ο κόσμος της εργασίας ένοιωθε στο πετσί του την πλήρη απαξίωση των εργασιακών του δικαιωμάτων ολοένα και περισσότερο, κι αν η εργοδοσία καταπατώντας κάθε έννοια εργατικού δικαίου θησαύριζε στις πλάτες μας, τότε το Προεδρικό Διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί σαν τη χαριστική βολή στους όρους ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων.

Το μενού του εργασιακού Νταχάου περιλαμβάνει:

• Με τις «συμβάσεις μαθητείας» νομοθετεί κι επίσημα πλέον, τη μαύρη παιδική εργασία. Με πληρωμές κάτω από το 70% του βασικού μισθού, παιδιά από 15 ως 18 ετών μετατρέπονται σε καύσιμη ύλη για τη κερδοφορία του κεφαλαίου. Μετά από δεκαετίες, τα παιδιά γίνονται ξανά φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό στις ορέξεις του κάθε εργοδότη!

• Οι νέοι και οι νέες εργαζόμενοι/ες κάτω των 25 ετών υποχρεούνται σε εργασία με αμοιβές και δικαιώματα πολύ κάτω από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Κεφάλαιο και κυβέρνηση εξωθεί χιλιάδες νέους/ες σε κακοπληρωμένες δουλείες, όπου καμιά εργατική νομοθεσία δεν θα καλύπτει στοιχειωδώς καμία τους ανάγκη.

• Η κατάργηση του δικαιώματος των Συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς μετά τις διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία στον μηχανισμό Διαιτησίας αποτελεί κορυφαίο πλήγμα στον τρόπο που μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι μπορούσαν μετά από αγώνες και απεργίες, να  κατοχυρώνουν και νομικά Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε διάφορους κλάδους. Ουσιαστικά κάθε σύμβαση βρίσκεται στον αέρα αφού η κυβέρνηση και με νόμο πλέων τσακίζει κάθε νομική κάλυψη προς τους εργαζόμενους και κάνει πλάτες στο κεφάλαιο και τις εργοδοτικές ενώσεις για να επιβάλουν την εργασιακή τρομοκρατία ! Ακόμη και η εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν θα θεωρείται από εδώ και πέρα δεσμευτική για την εργοδοσία. Με απλά λόγια, καταργείται ακόμη και η ελάχιστη ασφάλιση και ο βασικός μισθός για όλους! Σέρνονται δηλαδή οι εργαζόμενοι στις ατομικές διαπραγματεύσεις με τ’ αφεντικά…

• Απελευθερώνεται, ουσιαστικά παντού, το δικαίωμα του εργοδότη στην απόλυση. Με το «τρικ» της «προειδοποίησης» οι αποζημιώσεις των απολύσεων μειώνονται στο μισό. Είναι φανερό πως έχουν καθαρά στόχο την έκρηξη της ανεργίας, και την χρησιμοποίηση της στρατιάς ανέργων σαν μοχλό πίεσης και καταστροφής όλων των εργαζομένων.

Όλα αυτά συμπληρώνονται με το πιο αντικοινωνικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο που έχει γνωρίσει ποτέ η ελληνική κοινωνία:

• Την καθιέρωση συντάξεων πείνας 200 έως 500 ευρώ.

• Την προς τα πάνω εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης για γυναίκες και άντρες.

• Την συνταξιοδότηση στα 65 με 40 (!) χρόνια προϋπηρεσίας. Ουσιαστικά μας στέλνουν όλους από τον εργοδότη στο νεκροθάφτη.

• Την κατάργηση των ,μέχρι και σήμερα λιγοστών, παροχών σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Κράτος και κεφάλαιο, ΜΜΕ και εργοδοσία, κυβερνήσεις και κόμματα εξουσίας, ΕΕ και ΔΝΤ κήρυξαν τον πόλεμο στη ζωή και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Όταν μιλούν για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας, μιλούν για την ακόμη μεγαλύτερη γιγάντωση των κερδών τους. Όταν μιλούν για την «ευκαιρία» της κρίσης, δεν εννοούν τίποτε άλλο παρα την ευκαιρία για την ολοκληρωτική διάλυση κάθε κοινωνικής αλληλεγγύης, κάθε εργατικού δικαιώματος. Σήμερα κράτος και κεφάλαιο, ξεπερνούν, για τη τεράστια κοινωνική πλειοψηφία, ακόμη και το όριο της επιβίωσης και αναπαραγωγής της εργατική του δύναμης. Σήμερα ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός έρχεται για μιά ακόμη φορά να επιβάλει το φασιστικό - θατσερικό δόγμα: «Δεν υπάρχει κοινωνία, παρά μόνο τα άτομα και οι οικογένειες τους».

Θέλουνε πόλεμο: Θα τον έχουν!

Σ’ αυτόν το πόλεμο που μας κήρυξαν μόνο ένα ταξικό, επαναστατικό εργατικό κίνημα μπορεί και πρέπει να σηκώσει το γάντι της αναμέτρησης. Δεν μπορεί ούτε και θέλει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Όχι μόνο τώρα, που καλούν σε απεργία-24ωρη τουφεκιά στον αέρα- μία εβδομάδα μετά την νομιμοποίηση των μέτρων, αλλά εδώ και χρόνια έχουν για τα καλά εγκαταλείψει ακόμη και τη λογική υπεράσπισης, έστω, κάποιων εργατικών αναγκών. Έχουν πια περάσει, τόσο σε δομή όσο και σε περιεχόμενο, με το μέρος της εξουσίας. Από κοντά και το ΠΑΜΕ, φροντίζει να γίνει, όπου κι όπως μπορεί, ΓΣΕΕ στη θέση της ΓΣΕΕ, ένας αναποτελεσματικός κομματικός στρατός προπαγάνδισης του «ψήφο στο ΚΚΕ» και μια μορφή ενσωμάτωσης και εκτόνωσης τελικά της εργατικής αγωνιστικής διάθεσης.

Στην επίθεση που δεχόμαστε, να απαντήσουμε με τα δικά μας όπλα. Για μας είναι ξεκάθαρο, ότι χαράσσεται μπροστά μας ένα δίλημμα: Ή θα συνεχίσουμε να γονατίζουμε συμπράττοντας με τον θεσμικό συνδικαλισμό, ή θα χτίσουμε νέο πύργο ατίθασο απέναντι τους. Σε αυτό το δίλημμα μπορεί και πρέπει να απαντήσει ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων. Αν και έχει κάνει αρκετά και σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση εμφάνισης του στις κινητοποιήσεις και τις ζυμώσεις του εργατικού κινήματος, δεν έχει καταφέρει να δώσει απάντηση και δείγματα γραφής για την ανεξάρτητη, ταξική, μαχητική συγκρότηση και κυρίαρχα νικηφόρα προοπτική του κινήματος. Η δική μας πρόταση και συμβολή είναι να συγκροτήσουμε ταξικά σωματεία βάσης, με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων χωρίς επίπλαστους διαχωρισμούς (νέοι-παλιοί, ντόπιοι-«ξένοι», συμβασιούχοι-«μόνιμοι», ασφαλισμένοι-ανασφάλιστοι κτλ).  Να απαντήσουμε με τη δημιουργία νέων σωματείων βάσης σε κάθε χώρο δουλειάς. Να στηρίξουμε όλα τα νέα σωματεία που δημιουργούνται και τις κινητοποιήσεις που εξαγγέλλουν, αρχής γενομένης, με το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης και την απεργιακή κινητοποίηση που καλεί την Τετάρτη 30/6 13.00 στη Καμάρα. Να απαντήσουμε με κάθετες τομές και οριζόντιες δομές, με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των εργατικών σωματείων βάσης, των φοιτητικών-σπουδαστικών συλλόγων, των επιτροπών ανέργων, των Γειτονιών, με επιτροπές αλληλεγγύης για τη δημιουργία δομών μαχητικής διεκδίκησης και ανατροπής σε κάθε κλάδο, σε κάθε κοινωνικό χώρο. Να απαντήσουμε με την άμεση δημοκρατία για την κοινωνική αυτοάμυνα και αντεπίθεση των εργατικών αναγκών με ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΣ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΓΩΝΑ σε κάθε πόλη.

Για να μην μοιράσουμε τη φτώχεια μας, αλλά για να πάρουμε στα χέρια μας τον πλούτο που μας ανήκει. Παλεύουμε για ένα εργατικό κίνημα που δεν θα βολεύεται και θα παζαρεύει στη πλάτη των εργαζομένων. Να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε τώρα:

• Απαγόρευση των απολύσεων. Την άμεση και δραστική μείωση του χρόνου εργασίας με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας, ασφάλιση, ιατρική περίθαλψη και βασικό μισθό κοινωνικών αναγκών για όλους κόντρα στην διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και τις απολύσεις.

• Εργατικό έλεγχο σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε παραγωγική μονάδα. Για κάθε εταιρεία που κλείνει ή μεταφέρεται αλλού, απαλλοτρίωση των ατομικών και εταιρικών περιουσιακών στοιχείων του ιδιοκτήτη και εξασφάλιση της εργασίας. Λειτουργία της επιχείρησης κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

• Ασφάλιση-περίθαλψη για όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς κανένα περιορισμό ενσήμων. Υγειονομική κάλυψη, πλήρης, για κάθε είδους ασθένεια. Κατάργηση κάθε εργατικής εισφοράς άμεσης ή έμμεσης, τακτικής ή έκτακτης, κρατικής ή δημοτικής. Η κινητή και ακίνητη περιουσία τους να δοθεί ολόκληρη για υγεία και συντάξεις. Έξω τα ασφαλιστικά ταμεία από τα χρηματιστήρια και τη γενικότερη χρηματοπιστωτική και αγοραία εμπλοκή τους.

• Ανατροπή όλων των κυβερνήσεων, της ΕΕ, του ΔΝΤ, και κάθε επίδοξου διαχειριστή της εξουσίας.

Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Κυριακή στις 18.00 στο Πολυτεχνείο

Θεσσαλονίκη 21/6/2010