Την υποκρισία της ταξικής συναίνεσης που κατασκεύαζαν τόσο καιρό από τη μία η οικονομική και πολιτική εξουσία και από την άλλη ο ξεπουλημένος καθεστωτικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ξεσκεπάζουν οι συνθήκες-κάτεργα που υπάρχουν και αποτελούν κυρίαρχη νοοτροπία στο χώρο του επισιτισμού.
Έναν από τους βασικότερους τομείς της ελαστικής εργασίας, που χρησιμοποιήθηκε πιλοτικά για να επεκταθεί και σε άλλους κλάδους εργασίας. Είναι πασίγνωστο πια ότι ο χώρος του επισιτισμού είναι ένας από τους πιο αισχρούς τομείς όπου “ανθίζουν” όλα τα μπουμπούκια του καπιταλιστικού αμοραλισμού. Ναρκέμποροι συνεργάτες της Αστυνομίας, ασφαλίτες, μπράβοι, νονοί της νύχτας δραστηριοποιούνται στο χώρο και ουσιαστικά καθορίζουν τις συνθήκες σκλαβοπάζαρου στον χώρο, από κοντά και οι υπόλοιποι επαγγελματίες του χώρου. Πατώντας πάνω στην έλλειψη συνδικαλιστικού οργάνου, το νεαρό -συνήθως- της ηλικίας των εργαζομένων που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ή θεωρούν ότι κάνουν έκτακτη εργασία και δεν ασχολούνται με αυτά, τα αφεντικά στον επισιτισμό έχουν διαμορφώσει τις πιο ελλεινές συνθήκες εργασίας στον πυρήνα της επισφαλούς εργασίας.
Απολύσεις χωρίς αποζημίωση, μη καταβολή δώρων, μειωμένα μεροκάματα κάτω από την κλαδική σύμβαση, καμία πληρωμή υπερωριών, αργιών, αδειών, χιλιάδες περιπτώσεις παντελώς ανασφάλιστων εργαζομένων που δεν τους έχουν κάνει ούτε πρόσληψη. Φυσικά αν κάποιος τολμούσε να φέρει αντίρρηση στα παραπάνω κακώς κείμενα τότε η απόλυσή του ήταν δεδομένη, ενώ η καταφυγή στο σωματείο-σφραγίδα του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ θα ήταν άνευ νοήματος τουλάχιστον αν δεν ανήκε στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του “Banquet” όπου το αφεντικό αποφάσισε την απόλυση του εργαζόμενου Βαγγέλη Κιτσώνη επειδή διεκδίκησε για τον ίδιο και τους συναδέλφους του να ακολουθήσει η εργοδοσία την εργατική νομοθεσία, με καταβολές δώρων και ότι άλλο προβλέπει η σύμβαση. Μετά την απόλυση και την στήριξη του απολυμένου και από αρκετούς ακόμα εργαζόμενους του μαγαζιού ένα κίνημα αλληλεγγύης ξεσηκώθηκε στην πόλη με βασικό φορέα του την Επιτροπή Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του “banquet”. Μετά από κινητοποίηση 1000 περίπου άτομα βρέθηκαν έξω από το μαγαζί και μετά από συνάντηση των εργαζομένων με την εργοδοσία αυτή δέχτηκε όλα τα αιτήματα των εργαζομένων που αφορούσαν στην τήρηση της σύμβασης και τη επαναπρόσληψη του εργαζόμενου. Αντί όμως να ικανοποιήσει τα αιτήματα όπως είχε δεσμευτεί το αφεντικό προχώρησε σε Lock out και έκλεισε το μαγαζί σε μια κίνηση να δαιμονοποιήσει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για τα αυτονόητα και να τους στοχοποιήσει σαν υπεύθυνους που “έκλεισε” το μαγαζί. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το 15νθήμερο 15-30/4 τα μπουρπουαρ και μόνο (τα οποία παρακρατούσε η εργοδοσία) υπολογίζονται γύρω στα 3.000Ε.
Απο τις 22/4 κι έπειτα ένας μεγάλος και ανυποχώρητος αγώνας ξεκίνησε με στόχο τη νίκη των εργαζομένων. Γνωρίζοντας ότι στην ταξική πάλη τίποτα δεν αρχίζει και δεν τελειώνει σε μια επιχείριση ή σε έναν κλάδο ο αγώνας στο banquet και μια πιθανή νίκη θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο της γενικευμένης σύγκρουσης με τα αφεντικά στον κλάδο του επισιτισμού. Ακριβώς όμως, επειδή οι πράξεις και οι συνέπειες του ταξικού και συνδικαλιστικού αγώνα έχουν αναφορά σε ευρύτερα πεδία έτσι πρέπει να συμβαδίζουν και οι τρόποι πάλης και οι δομές τους. Ο αγώνας στο banquet έβαλε ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα του τι συνδικαλιστικό & εργατικό κίνημα χρειαζόμαστε, ποιο εργατικό κίνημα θα είναι ικανό να εκφράσει τις ανάγκες του κόσμου της Εργασίας.
Ο αγώνας των εργαζομένων στο εστιατόριο banquet κατέδειξε τη γύμνια του θεσμικού συνδικαλισμού όλων των αποχρώσεων. Από τη μια η ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά ήταν απολύτως απούσα, ενώ το ΕΚΘ είχε την “αγωνιστική” συμμετοχή στις ως τώρα διαπραγματεύσεις, και τίποτε άλλο. Μοιάζει αστείο και να συζητάμε να στηρίξει ενεργά ο ξεπουλημένος συνδικαλισμός τον αγώνα με ταμείο αλληλεγγύης, με κήρυξη απεργίας στον κλάδο, να κινητοποιήσει εργαζόμενους για αλληλεγγύη. Από την άλλη ο αγώνας στο banquet κατέδειξε και πόσο “ταξικός” είναι και ο συνδικαλισμός του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ έχοντας καταλάβει την απόλυτη πλειοψηφία στο σωματείο Επισιτισμού-Τουρισμού, με νοθεία και αμέτρητες παραβάσεις του καταστατικού, το κατέστησε ένα σωματείο-σφραγίδα το οποίο αδυνατεί να πράξει οτιδήποτε στο νευραλγικό χώρο του επισιτισμού. Το “όραμα” των “ταξικών” δυνάμεων για το εργατικό κίνημα ξεδιπλώθηκε με τον χειρότερο τρόπο μπροστά στα μάτια μας κατά τη διάρκεια του καθημερινού αγώνα στο banquet όταν μετά από πιέσεις της επιτροπής αλληλεγγύης αποφέχθει η ατομική διαπραγμάτευση των εργαζομένων με το αφεντικό και προτάθηκε η συλλογική διαπραγμάτευση. Το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ τότε σαν πλειοψηφία του Σωματείου ήρθε σε συνεννόηση με το αφεντικό χωρίς να έχει συνομιλήσει προηγουμένως με τους εργαζόμενους, και χωρίς να σεβαστεί το πλαίσιο πάλης που είχε θέσει η Επιτροπή Αλληλεγγύης και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Συμμετοχή σ' αυτήν την αρνητική για τους εργαζόμενους κατάσταση θεωρούμε σαν Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση & Αυτοοργάνωση πως έχουν και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που ενδίδουν στο ψεύτικο δίλημμα θεσμικός συνδικαλισμός ή χάος. Συγκεκριμένα η συμμετοχή των συναγωνιστών της “Αντεπίθεσης των Εργαζομένων” στο σωματείο-σφραγίδα του ΠΑΜΕ μόνο προβλήματα δημιούργησε στην εξέλιξη του αγώνα των εργαζομένων. Μάλιστα όλοι κατανοούν το οξύμωρο της τακτικής αυτής, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν καταγγείλει το Σωματείο Επισιτισμού-Τουρισμού ότι δεν στήριξε τον αγώνα και ακόμα και οι συναγωνιστές της “Αντεπίθεσης” κατηγορούν την πλειοψηφία και συμμετέχουν στην επιτροπή σαν το όργανο που στηρίζει και ουσιαστικά διεξάγει αυτόν τον αγώνα.
Αυτή η στάση θα είχε μια λογική μέχρι χθές όταν και δεν υπήρχε δύναμη ανταγωνιστική του εκφυλισμένου Σωματείου-σφραγίδα του ΠΑΜΕ. Σήμερα όμως που ο αγώνας του banquet ανοίγει έναν διάλογο στον χώρο του επισιτισμού και ευρύτερα πάνω στο τί Σωματεία χρειαζόμαστε, την απάντηση έρχονται να την δώσουνε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό. Μια νέα προσπάθεια συγκρότησης Μαχητικού Σωματείου Βάσης στο χώρο του επισιτισμού έχει ξεκινήσει από εργαζόμενους του κλάδου στην πόλη. Για μας σαν Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης αυτή είναι η απάντηση. Τα πρωτοβάθμια ταξικά και μαχητικά Σωματεία Βάσης που λειτουργούν πέρα και ενάντια στον θεσμικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και του ΠΑΜΕ. Σωματεία που λειτουργώντας αμεσοδημοκρατικά και αντιιεραρχικά βασίζονται στη συμμετοχή των εργαζομένων και ακηδεμόνευτα από οποιαδήποτε πολιτικά μικροσυμφέροντα μπορούν να παράγουν επαναστατική και συγκρουσιακή πολιτική σαν Σωματεία χωρίς την πεφωτισμένη Καθοδήγηση των Κομματικών Γραφείων.
Αυτή την απάντηση θα προσπαθήσουμε να δώσουνε πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι το επόμενο διάστημα. Με βάση αυτό καλούμε όλους τους συναγωνιστές αλλά και τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το μετερίζι της “αντιπολίτευσης” μέσα στα όργανα του θεσμικού ξεπουλημένου συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ αλλά και του γραφειοκρατικού-αναποτελεσματικού ΠΑΜΕ και να συμμετέχουν ενεργά στην υπόθεση της από-τα-κάτω οργάνωσης ενός πραγματικά επαναστατικού Εργατικού Κινήματος.
Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου