9/7/13

Για τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ και τις δυνατότητες που αυτός ανοίγει

Το μαύρισμα της οθόνης της ΕΡΤ, επιβεβαίωσε με τον πλέον εμφατικό τρόπο το βαθύ σκοτάδι που καλύπτει τον ορίζοντα του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος της χώρας τα τελευταία χρόνια. H τρικομματική κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, προέβη σε ακόμα ένα αυταρχικό παραλήρημα πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων χιλιάδες εργαζόμενους στην ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Μια αυθαίρετη πράξη, που έρχεται να προστεθεί στην γενικότερη πολιτική των εξουθενωτικών μέτρων λιτότητας, της απαξίωσης όλων των δημόσιων αγαθών, της καταστολής των μαχόμενων δυνάμεων της κοινωνίας και των αντισυνταγματικών πράξεων τόσο της κυβερνητικής εξουσίας όσο και της δικαστικής. Όλα αυτά συνθέτουν, βέβαια, ένα μέρος του ζοφερού σκηνικού που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία.

Από την πρώτη στιγμή, το λουκέτο στην ΕΡΤ συνοδεύτηκε από την κοινότοπη ακροδεξιά ρητορική περί διεφθαρμένου δημόσιου οργανισμού, παχυλών μισθών, εργατοπατέρων και διάφορων άλλων κατηγοριών που ως μόνο στόχο έχουν την απαξίωση των δημοσίων αγαθών και την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων. Κυβέρνηση και ακροδεξιά επιδίδονται στο γνωστό παιχνίδι τους. Στοχεύοντας στα συντηρητικά ένστικτα του λαού, δημιουργούν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων, αποσπώντας την προσοχή από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι το ξεπούλημα των πόρων και των δημοσίων αγαθών στην ντόπια και ξένη επιχειρηματική ελίτ.

Δεν πρέπει όμως να πέσουμε στην παγίδα. Οι πλουσιοπάροχοι μισθοί πολλών δημοσιογράφων της ΕΡΤ και η δράση μηχανισμών κρατικής προπαγάνδας, είναι όντως στοιχεία αναντίρρητα, τα οποία όμως πρώτα απ’ όλα πιστοποιούν την κυβερνητική κηδεμονία πάνω στην δημόσια ραδιοτηλεόραση. Γνωρίζουμε ότι οι «ιερές αγελάδες» της κυβέρνησης είναι δημιούργημα διεφθαρμένων γραφειοκρατών, πρωταρχικός ρόλος των οποίων ήταν να υπηρετούν με συνέπεια τις κυβερνητικές εντολές. H εξοργιστικά υποκριτική στάση της κυβέρνησης στη διαχείριση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, φανερώνει απροκάλυπτα τις αληθινές προθέσεις της, που δεν είναι άλλες από το ξεπούλημα όλων των κοινωνικών αγαθών. Σήμερα η ενημέρωση. Μαζί της το νερό, το ρεύμα, η υγεία κ.ά.

Μπροστά στις χυδαίες απαιτήσεις των εκπροσώπων του απάνθρωπου και καταστροφικού καπιταλιστικού συστήματος, είναι καιρός να αναδείξουμε το δημόσιο χαρακτήρα όλων των δημόσιων αγαθών και να αντιπαλέψουμε τόσο την κρατική-αστική κηδεμονία πάνω τους όσο και την ιδιωτική. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε καμία μέση λύση που προωθεί η κυβέρνηση (λέγε με ΝΕΡΙΤ) ή οποιοδήποτε άλλη κοινοβουλευτική παράταξη. Ας μην γελιόμαστε, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα, αφού είναι μέρος του προβλήματος!

H μόνη λύση μπορεί να δοθεί μέσα από τη δημιουργία θεσμών κοινωνικού ελέγχου έτσι ώστε το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης να διαχειρίζεται από την κοινωνία στην οποία πραγματικά ανήκει, όπως και κάθε άλλο δημόσιο αγαθό. Άλλωστε η κοινωνικοποίηση ενός δημόσιου μέσου επικοινωνίας θα οδηγήσει στην χειραφέτησή του από τον κρατικό έλεγχο και από ισχυρούς κεφαλαιοκρατικούς μηχανισμούς, στην δημιουργία εργατικού και κοινωνικού ελέγχου καθώς και ενός νέου αντι-ιεραρχικού μοντέλου ενημέρωσης.

Για άλλη μια φορά αναδύεται στην επιφάνεια το πρόταγμα της κοινωνικής αυτοδιαχείρισης. Είναι το μόνο που στηρίζεται στην ιδέα της ρήξης, που αποτελεί ριζοσπαστική διαδικασία κοινωνικού μετασχηματισμού και προϋποθέτει αλλαγές πραγματοποιούμενες από κάτω. Υπό αυτό το πρίσμα, η αυτοδιαχείριση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, για εμάς, αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία, όχι μόνο για μια αμυντική κίνηση απέναντι στον κρατικό έλεγχο αλλά και για μια απόπειρα υπέρβασης του καπιταλιστικού πλαισίου που διέπει τον δημόσιο φορέα.

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο όμως απαιτείται σκληρή δουλειά και συλλογικός αγώνας εντός και εκτός της ΕΡΤ. Δηλαδή ένα ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, που θα αποτελείται από την συνέλευση των εργαζομένων αλλά και από ανοιχτές συνελεύσεις, στις οποίες κάθε κομμάτι της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας θα μπορεί να έχει πρόσβαση αλλά και δικαίωμα να εκφέρει τις απόψεις του σχετικά με τη θεματολογία του προγράμματος, αφού το μέσο πρέπει να ανήκει σε όλους. H εποπτεία και ο έλεγχος του προγράμματος από τις συνελεύσεις των εργατών και των εργατριών εντός και εκτός ΕΡΤ μπορεί να εξασφαλίσει τον κοινωνικό προσανατολισμό των διαφόρων θεμάτων. Ένα πρόγραμμα που θα αποτελεί βήμα της κοινωνίας στο σύνολό της αποδεσμευμένο από την κρατική κυριαρχία και προπαγάνδα. Ένα πρόγραμμα που θα αναδεικνύει όλους τους κοινωνικούς αγώνες και τα προβλήματα του λαού, από τις Σκουριές, την Κερατέα και τη ΒΙΟΜΕ, μέχρι τις συνελεύσεις γειτονιών και τα δίκτυα χωρίς μεσάζοντες.

Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά! Αναγνωρίζουμε ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα που προσπαθούμε να προωθήσουμε, είναι ένα εγχείρημα δύσκολο. Αυτό που μας καθοδηγεί, είναι το όχι μας ενάντια στη γενικευμένη παρακμή που διαμορφώνει η νεοφιλελεύθερη και νεοναζιστική βαρβαρότητα. Καλούμε τους απολυμένους εργαζόμενους να τολμήσουν να χτίσουν εκείνες τις κοινωνικές αντιδομές που θα μας βοηθήσουν να έρθουμε σε ρήξη με τη λογική του κεφαλαίου, έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι αυτή οδηγεί αναπόφευκτα στην αυτό-εκμηδένιση της ανθρωπότητας, και να πετύχουμε την γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση, την αυτοδιεύθυνση των ζωών μας που τις έχει τσακίσει η κρατική καταπίεση και ο καπιταλισμός.