Πορεία με τους εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ

Τη Παρασκευή 5 Οκτωβρίου στις 18.00 στη Καμάρα, καλούμε σε συγκέντρωση και διαδήλωση, μαζί με το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής.

Παλεύουμε γιά:

Να περάσουν τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών. Στην εποχή της κρίσης, των κλειστών επιχειρήσεων και της γιγάντωσης της ανεργίας, απαντάμε με κοινό αγώνα εργαζομένων και ανέργων για να περάσει όλη η παραγωγή στα χέρια της κοινωνικής πλειοψηφίας. Το παράδειγμα της αυτοδιαχείρισης στη Βιομηχανική Μεταλλευτική να ανοίξει τον δρόμο!

Να περάσει ο αγώνας στα δικά μας χέρια. Με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και σωματεία βάσης, όπως της ΒΙΟ.ΜΕ, να μιλήσουμε και να πράξουμε εμείς, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι όλης της χώρας, για τις ανάγκες μας. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Να γίνει αυτός ο αγώνας, αγώνας όλων μας με πανελλαδική πανεργατική απεργία διαρκείας για να ανατρέψουμε τον κοινωνικό μεσαίωνα της φτώχειας και της εξαθλίωσης που το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο χτίζει γύρω από τις ζωές μας. Να ανοίξει ο δρόμος για να σαρώσουμε μνημόνια, τρόικες, κυβερνήσεις και αφεντικά.

Μία εβδομάδα πριν το ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ με εκδηλώσεις, συναυλίες και διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας με πορεία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.

Διαδρομή από τη Καμάρα στην Εγνατία, στη Τσιμισκή και επιστροφή στη Καμάρα.

Να δυναμώσουμε με τον αγώνα μας τη φωνή των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. που αγωνίζονται για να περάσει το εργοστάσιο από τα χέρια του κεφαλαίου στα χέρια των εργαζομένων!

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ.

Ανακοίνωση-Κάλεσμα για την απεργία 26/9

"Σ' αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι δε σχηματίζουν πια Χορούς,

 γι' αυτό στην παράστασή μας η εξουσία μένει ατιμώρητη."

Μετά την απεργία της 26ης Σεπτεμβρίου, η κεντρο- δεξιο- αριστερή κυβέρνηση του τόπου δεσμεύτηκε, έπειτα από υπόδειξη του ΔΝΤ να περάσει το νέο πακέτο μέτρων, το οποίο θα πλήξει το σύνολο των εργαζομένων, αλλά και των συνταξιούχων και ανέργων, με κατάργηση δώρων και επιδομάτων σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, με περικοπές προνοιακών επιδομάτων, με μείωση στα ήδη ψαλιδισμένα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και με αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 έως τα 67. 

Βάζει έτσι την υπογραφή της στην πολιτική ντιρεκτίβα ενός τσούρμου τραπεζιτών, επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων αφεντικών, που θέλουν την Ελλάδα «επενδυτικό παράδεισο», αλλά και την ταφόπλακα στο βωμό της αξιοπρέπειας ενός λαού που αγωνίζεται για επιβίωση και που ελάχιστα τον ενδιαφέρουν οι αριθμοί της καπιταλιστικής ανάπτυξης. 

Την ίδια στιγμή που τα νέα μέτρα έρχονται για να τρομοκρατήσουν τα ήδη φτωχά στρώματα Ελλήνων και μεταναστών, μιας και η κυβέρνηση και η τρόικα έχουν μισθολογικά και ταξικά κριτήρια στην απόδοση ευθυνών για την επικείμενη χρεωκοπία της χώρας- εξαιρώντας τους «έχοντες και κατέχοντες», η κατάσταση σε κλάδους όπως η υγεία παραμένει τραγική, ενώ σχολεία και πανεπιστήμια υποχρηματοδοτούνται, με πολλές σχολές να βάζουν λουκέτο λόγω έλλειψης πόρων. Επίσης, σε αυτή τη λογική βγαίνουν στο σφυρί μια σειρά από δημόσιες επιχειρήσεις, βάζοντας σε κατάσταση επισφάλειας τους εργαζόμενους, αλλά και τη δημόσια υγεία, όταν μιλάμε για αγαθά όπως το νερό και το ρεύμα. Στο ίδιο πλαίσιο λεηλασίας του πλούτου της χώρας, το κράτος κάνει πλάτες σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους αναφορικά με την εξόρυξη μεταλλευμάτων, όπως συμβαίνει με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία όχι μόνο των εργατών που θα αναγκαστούν να δουλέψουν σε αυτά λόγω φτώχειας, αλλά και την βιωσιμότητα ολόκληρων χωριών και την μόλυνση εκτάσεων χιλιάδων στρεμμάτων. 

Με όλα αυτά δείχνουν ζοφερά, ο κοινωνικός κανιβαλισμός που προωθούν οι νεοναζί της ΧΑ, έρχεται να προστεθεί ως κερασάκι στην τούρτα. Η φτώχεια και η ανέχεια, σε συνδυασμό πάντα με την έλλειψη παιδείας, οδηγεί ένα κομμάτι του ελληνικού λαού στον εκφασισμό. Η απόδοση ευθυνών στους ξένους, η συνεχής στοχοποίηση των μουσουλμάνων ως «επικίνδυνων φονταμεταλιστών» και η καθημερινή βία, σωματική και ψυχική που ασκείται σε πένητες- ως επί τω πλείστον, μετανάστες που βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα, δείχνει ότι ένα κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας δεν έχει αποκτήσει ακόμη τα ταξικά εκείνα αντανακλαστικά, που θα τσακίσουν την εθνική συνείδηση, θα σαρώσουν την τάξη των αφεντικών και των δεξιών ή αριστερών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων τους, και θα στείλουν στο διάολο τους απόγονους των δοσίλογων και ταγματασφαλιτών της ΧΑ. 

Η πολιτική μας συγκρότηση και η απεργία

Η απεργία- πυροτέχνημα των ξεπουλημένων ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και του γραφειοκρατικού ΠΑΜΕ, δεν είναι παρά μια ελάχιστη ευκαιρία να δείξουμε εμείς από τα κάτω πως οι αντιστάσεις μας δείχνουν να κλιμακώνονται. Η αποχή από τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό όλων και περισσότερων εργαζομένων και η δραστηριοποίηση ταξικών σωματείων βάσης που λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, που υιοθετούν επαναστατικά προτάγματα και που επιθυμούν τη ρήξη κι όχι τη συναίνεση με τα αφεντικά, οφείλουν να συναντηθούν και να αποκρυσταλλωθούν στο δρόμο, στους αγώνες, με το πρόταγμα της κατάληψης των μέσων παραγωγής και της αυτοδιαχείρισης που μπορεί να οδηγήσει στην κοινωνική αυτοδιεύθυνση. 

Απαραίτητο στάδιο σε αυτόν τον αγώνα που καλούμαστε ΟΛΟΙ να δώσουμε, όχι αμυνόμενοι με σκοπό την επιβίωση, αλλά επιθετικά, αντιλαμβανόμενοι πλέον ότι «η οικονομία της αγοράς» δεν ανατρέπεται ούτε με τις εκλογές, ούτε από άλλους, αλλά από εμάς τους ίδιους, είναι η λειτουργία ενός ανεξάρτητου εργατικού κέντρου αγώνα, που θα ζυμώνονται οι συνειδήσεις μας και θα πολιτικοποιείται ο λόγος μας. Εργαζόμενοι όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, άνεργοι, μακροχρόνιοι και μη, επισφαλείς, ανασφάλιστοι, εμείς οι «από τα κάτω», αντιλαμβανόμενοι ότι ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τον εργάζονται, οφείλουμε να φτιάξουμε νέα εργατικά σωματεία και συμβούλια, να χτίσουμε δεσμούς ταξικούς κι όχι εθνικούς.

Αν κάποιοι λοιπόν πιστεύουν ότι το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό, εμείς απαντούμε πως η ελπίδα τώρα γεννιέται. Η άρνηση όλων και περισσότερων εργαζομένων και σωματείων να συμβιβαστούν με το μέλλον της ανεργίας και της υποταγής σηκώνουν τις γροθιές τους ψηλά στον ουρανό, αλλά και το ανάστημά τους στον σάπιο κόσμο κράτους και αφεντικών. Η ΒΙΟΜΕΤ, αποτελεί έξοχο παράδειγμα. Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, αντιλαμβανόμενοι πλήρως την πολιτική και οικονομική συγκυρία κι ότι ένας αγώνας με μεσολαβητές- επαγγελματίες συνδικαλιστές και πολιτικά γραφεία είναι από την αρχή χαμένος, δείχνουν το δρόμο της αυτοδιαχείρισης: ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ. 

Το συγκεκριμένο πρόταγμα οφείλει να απηχεί όχι μόνο στα αυτιά όλων των εργαζομένων, Ελλήνων και ξένων, αλλά και να αποτελεί το εφαλτήριο της πολιτικής συγκρότησης της τάξης μας. Γιατί η εργατική τάξη του σήμερα ή θα σπάσει μία και καλή της αλυσίδες της ή θα θαφτεί με αυτές.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 26/09, 10:00, ΚΑΜΑΡΑ

Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης κι Αυτοοργάνωσης

Για την εκκένωση της κατάληψης ΔΕΛΤΑ

Η εισβολή ΜΑΤ και ΕΚΑΜ στην κατάληψη ΔΕΛΤΑ στη Θεσσαλονίκη και η εκκένωσή της σηματοδοτούν μία ακόμη στιγμή εδραίωσης του νέου καθεστώτος ολοκληρωτικού καπιταλισμού και μία επίδειξη της σιδηράς πυγμής με την οποία το κράτος θα αντιμετωπίζει από’δω και πέρα κάθε απόκλιση από τις επιταγές του. Υπενθυμίζουμε ότι το κτίριο Δέλτα -στη πρότελευταία χρήση του- διετέλεσε για αρκετά χρόνια σπουδαστική εστία για τους φοιτητές του ΤΕΙ που έκλεισε από τη Διοίκηση του ιδρύματος για να "αξιοποιηθεί" επιχειρηματικά από αυτούς που λυμαίνονται την δημόσια εκπαίδευση, πετώντας απ' έξω δεκάδες φοιτητές, την ίδια στιγμή που η ανάγκες των σπουδαστών είναι τεράστιες και ακάλυπτες. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ζήτημα της στέγασης θα αναδειχθεί σε ζωτικό πρόβλημα για χιλιάδες οικογένειες, άνεργους και υποαμειβόμενους εργάτες το επόμενο διάστημα, τη στιγμή που ήδη ο αριθμός των αστέγων στα μεγάλα αστικά κέντρα έχει εκτοξευτεί όπως φυσικά και το ποσοστό των αδιάθετων σπιτιών. Ακριβώς εκεί φωλιάζει και η ακραία όσο και απάνθρωπη αντίφαση που βρίσκεται στην καρδιά αυτού του σάπιου συστήματος εκμετάλλευσης, αλλοτρίωσης και ακραίου ατομικισμού. Αντί οι φυσικοί πόροι, ο πλούτος, τα παραγόμενα αγαθά και οι υποδομές να μοιράζονται σε όλους ανάλογα με τις ανάγκες τους έτσι ώστε να ζουν όλοι αξιοπρεπώς, τα πάντα συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια –και στομάχια.

Οι καταλήψεις στέγης τους τρομάζουν ακόμη ακόμη για την προοπτική που δίνουν να πολλαπλασιαστούν, να γίνουν αντιδομές στα χέρια των από-τα-κάτω, να αποτελέσουν γενικευμένη απάντηση που θα αποσπά από το κράτος και τα αφεντικά όσα αυτοί μας κλέβουν τόσο καιρό. Γι’ αυτό και τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή να αρχίσουν σιγά σιγά να εκκαθαρίζουν όσους τέτοιους χώρους υπάρχουν, προσφέροντας παράλληλα ένα υπερθέαμα καταστολής που θα ζήλευε κάθε αμερικάνικη αστυνομική σειρά που σέβεται τον εαυτό της.

Όσοι δεν βρήκαν γελοίο το να εφορμούν δεκάδες πάνοπλοι αστυνομικοί των ειδικών δυνάμεων σε ένα άδειο κτίριο, ίσως και να ένιωσαν πανικόβλητοι όταν είδαν ότι εκτός από την νεοναζιστική θηριωδία που παίζει κάθε βράδυ στο δελτίο των 8, υπάρχει και η άλλη, η βία που πατάχθηκε –‘ευτυχώς’- στο όνομα της νομιμότητας ενός ξεφτιλισμένου κράτους δικαίου. Η ‘βία’ αυτών που πολεμούν κάθε αδικία, αυτών που έχουν στρατευθεί στην μάχη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια τελικά στην εξουσία του πλούτου και της ιδιοκτησίας, η ‘βία’ των αναρχικών αγωνιστών που στοχοποιούνται. 

Η κατασκευή του εσωτερικού εχθρού αποτελεί πάγια και δοκιμασμένη στρατηγική, δεν ήταν δα καμιά παράτολμη επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης. Οι χρήσεις της είναι πολλαπλές και είναι όλες χρήσιμες: νομιμοποιεί την ακραία κρατική καταστολή, προωθεί την επίκληση για κοινωνική ειρήνη, νουθετεί μέσω της τρομοκρατίας και εγκλωβίζει την κοινωνική πλειοψηφία ανάμεσα σε δύο υποτιθέμενα άκρα που είναι ικανός να την διαχειριστεί φυσικά μόνο ο εγγυητής της ισορροπίας του τρόμου, το κράτος και αυτοί που κάνουν κουμάντο στις ζωές μας. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι εκτός απ’ το ότι εξισώνει τα δύο ‘άκρα’ στην κοινωνική συνείδηση, προσφέρει και ένα ιδανικό άλλοθι στην επελαύνουσα ακροδεξιά ώστε αμέσως μόλις τελειώσει με τους μετανάστες, τους παράνομους μικροπωλητές και όποιον άλλον φουκαρά σκαρφιστεί ακόμη, να αναλάβει τις εκκαθαρίσεις πολιτικών χώρων, αγωνιστών και λοιπών ‘διαφωνούντων’. Την ίδια στιγμή που το κράτος δείχνει τα δόντια του στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, αφήνει να αλωνίζουν οι παρακρατικές συμμορίες των νεοναζί δολοφόνων και κουκουλώνει υποθέσεις όπως αυτή του φασίστα-βομβιστή της Σπάρτης.

Όσο γρηγορότερα ανακαλύψουμε τους τρόπους με τους οποίους θα απαντήσουμε στην εφιαλτική κατάσταση που διαμορφώνεται για όλους μας, τόσο το καλύτερο για το μέλλον αυτής εδώ της κοινωνίας και της επιβίωσής της ως τέτοια. Κατειλημμένοι, ελεύθεροι και κοινωνικοί χώροι σε άμεση επαφή με το κοινωνικό και εργατικό κίνημα που θα τους υπερασπιστεί και θα τους γενικεύσει.

Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης

Κάτω τα Χέρια από την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων

Το τελευταίο διάστημα ξεδιπλώνεται νέα επίθεση της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών απέναντι στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων (ΕΑΣ), με πρόσχημα τη μήνυση του διοικητή του 586 ΤΠ/Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Γρεβενών, Δ. Βούτση, για συκοφαντική δυσφήμηση. Μήνυση που αφορά τη δημοσιοποίηση από την ΕΑΣ γράμματος φαντάρων για τις  απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στην μονάδα του.

Εισαγγελείς, στρατός, αστυνομία, Διεύθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος συνεργάζονται για να αποκαλύψουν το «εγκληματικό» έργο ΕΑΣ, δηλαδή την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αναγκών των ένστολων εφέδρων πολιτών. Μέσα από τις αναφορές τους αποκαλύπτονται οι διαρκείς παρακολουθήσεις του blog της επιτροπής, των τηλεφώνων της και των μελών της.

Αυτή η επίθεση, επιτελικά σχεδιασμένη από το ΓΕΣ και το ΥΠΕΘΑ, δεν είναι παρά μια επιχείρηση λογοκρισίας, δίωξη πολιτικών φρονημάτων που θυμίζει άλλες εποχές, με σκοπό να τρομοκρατηθεί το πιο ζωντανό κομμάτι του φιλειρηνικού-αντιπολεμικού κινήματος.

Μέσα στην δεκαεπτάχρονη πορεία και δράση της, η ΕΑΣ έχει ενοχλήσει πολλούς.

Συνέβαλλε στο να σπάσουν τα στεγανά,  το πέπλο σιωπής και η αντίληψη ότι «εκεί που αρχίζει ο στρατός τελειώνει η λογική». Με την δημοσιοποίηση απαράδεκτων συμπεριφορών «ανωτέρων» στην στρατιωτική ιεραρχία, και άθλιων συνθηκών σε στρατόπεδα, βοήθησε στην βελτίωση της διαβίωσης χιλιάδων νέων που υπηρετούσαν την θητεία τους.

Απέδειξε ότι ο φαντάρος είναι πολίτης με στολή με τα ίδια συνταγματικά δικαιώματα, όπως όλοι, και αυτά τα δικαιώματα μπορεί και πρέπει να τα διεκδικεί.

Αποκάλυψε τις δεκάδες αυτοκτονίες-δολοφονίες νέων ανθρώπων στα στρατόπεδα, την εμπορευματοποίηση της ζωής του φαντάρου, ακόμα και με τις ποιο ακραίες μορφές, όπως με τη μαζική εισροή ναρκωτικών στα στρατόπεδα.

Ανέδειξε τα τεράστια οικονομικά προβλήματα των νέων και τις ανισότητες στο στρατό, δίνοντας βήμα κι ανακούφιση στις αγωνίες των φαντάρων και των οικογενειών τους.

Αποκάλυψε την χρήση των ημι-πυρηνικών όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου τόσο στα πεδία μάχης, όσο και στα μετόπισθεν. Συνέβαλλε στην ανάπτυξη κινήματος ενάντια τους, για να σωθούν χιλιάδες άνθρωποι από τον καρκίνο και τον θάνατο.   

Συνέβαλλε στην δημιουργία φιλειρηνικού κλίματος με την αντίσταση στον μιλιταρισμό και στον πόλεμο. Δεκάδες φαντάροι δημοσίευσαν, διαμέσου της ΕΑΣ, γράμματα εναντίωσης στους δολοφονικούς Νατοϊκούς πολέμους, από τη Βοσνία και το Κόσσοβο ως το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Σταθερά προέβαλλε την ανάγκη κατάργησης των πολεμικών δαπανών και τη διάλυση των πολεμικών οργανισμών όπως του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού.

Όλα αυτά φαίνεται ότι ενοχλούν τους κρατούντες, όσους θέλουν ένα στρατό «ετοιμοπόλεμο» κι επιθετικό, ενάντια σε εξωτερικό και εσωτερικό εχθρό, την κοινωνία στρατιωτικοποιημένη, τη νεολαία υποταγμένη στο μιλιταρισμό, τον εθνικισμό, και το ρατσισμό.

Όσοι είναι υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση της ανεργίας, της καταστολής, των μνημονίων και της κρίσης, δεν ανέχονται άλλες φωνές, άλλη δράση.

Θεωρούμε ότι αυτή η δίωξη έχει ξεκάθαρο στόχο τη στρατευμένη νεολαία αλλά και τη νεολαία, συνολικά. Με σαφή στόχο, αυτή η νεολαία να υποταχθεί και να «πειθαρχήσει» στη φτώχεια, την ανεργία, το φόβο και τον παραλογισμό της αυθαιρεσίας και της εκδικητικότητας των ταγών μιας στρατιωτικοποιημένης κοινωνίας.

Αυτή η δίωξη δεν πρέπει, και δεν πρόκειται, να περάσει.

Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης

Ανακοίνωση της Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης για την ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση της Καμάρας στα εγκαίνια της ΔΕΘ

Μεσούσης της ολομέτωπης επίθεσης που εξαπολύουν οι εκφραστές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου ενάντια στην τάξη μας, την τάξη των εργαζομένων και ανέργων, και ενόψει των νέων μέτρων και των νέων μνημονίων πραγματοποιήθηκαν φέτος οι κινητοποιήσεις της ΔΕΘ. Σε αυτή τη συγκυρία η κυβέρνηση προσπάθησε εντέχνως να υποβαθμίσει το γεγονός των εγκαινίων της Έκθεσης, στήνοντας το καθιερωμένο πανηγύρι τους μέρα μεσημέρι, για να αποφύγουν προφανώς να βρεθούν για άλλη μια χρονιά περικυκλωμένοι από διαδηλωτές. Τη λογική της υποτίμησης ακολούθησαν και αριστερές πολιτικές δυνάμεις – μιλάμε φυσικά για το ΚΚΕ και τον Σύριζα – που έστησαν τις κομματικές τους συγκεντρώσεις με ύφος προεκλογικού αγώνα και παρουσία των αρχηγών τους, για να μεταφέρουν το μήνυμα πως οι εργατικοί αγώνες ηττήθηκαν κι άρα στο εξής ο “αγώνας” θα είναι κοινοβουλευτικός.

Στην τάξη μας όμως δεν αρμόζει ούτε την ήττα να δέχεται ούτε και το πατρονάρισμα. Με αυτή τη λογική η Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης έκανε κάλεσμα και συμμετείχε - όπως κάθε χρόνο - στη διαδήλωση της Καμάρας. Σε μια διαδήλωση που κινήθηκε ανεξάρτητα από τους θεσμικούς συνδικαλιστικούς και κομματικούς φορείς της συνδιαλλαγής και της ήττας. Ήταν συνειδητή η αποστοίχιση από τη ΓΣΕΕ, το φορέα που είναι δομημένος και υπάρχει για να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα, για να πλανά τους εργαζομένους πως κι εμείς και τα αφεντικά μας έχουμε τα ίδια συμφέροντα, πως μιλάμε για το ίδιο πράγμα : την “ανάπτυξη”. Ομοίως δεν θα μπορούσαμε να συναντηθούμε με το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, των οποίων η αναποτελεσματική κομματική γραμμή και λογική ήταν αυτή που οδήγησε σε ήττα την ηρωική απεργία των Χαλυβουργών της Αθήνας και δυστυχώς είναι ικανή να βάλει ταφόπλακα σε οποιονδήποτε αγώνα στους χώρους δουλειάς.

Η διαδήλωση της Καμάρας ήταν διαδήλωση ταξική. Εμείς πιστεύουμε πως η Καμάρα δεν εκφράζει ούτε θέλει να εκφράσει την αγανάκτηση των ρετιρέ των δημοσίων υπαλλήλων και των μπάτσων για τα χαμένα επιδόματα. Αυτοί ούτως ή άλλως βρίσκουν καταφύγιο στους θεσμικούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς που τους εκπροσωπούν εδώ και δεκαετίες. Η Καμάρα όμως είναι για τους μη προνομιούχους, για τους εργαζόμενους με μισθούς πείνας, για τους επισφαλείς και τους ανέργους, για όσους υφίστανται την πιο σκληρή εκμετάλλευση. Γι' αυτό και χαιρετίζουμε όσα πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και τους χιλιάδες εργαζομένους ή αγωνιστές που βρέθηκαν στην Καμάρα και πορεύτηκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης αυτόνομα, στηριζόμενοι στα δικά τους μόνο πόδια.

Απέναντι σε όσους επιχείρησαν να μετατρέψουν τη διαδήλωση της Καμάρας σε κομματική φιέστα και σε όσους προσπέρασαν τον πιο σημαντικό κοινωνικό αγώνα της πόλης μας πρέπει να πούμε πως τελικά το ιδιαίτερο στίγμα στη διαδήλωση της Καμάρας το έδωσε η παρουσία του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της Βιο.Με., τα μπλοκ των οποίων βρέθηκαν στην κεφαλή της πορείας. Με συνθήματα όπως “ Νίκη στον αγώνα της Μεταλλευτικής, με αυτοδιαχείριση της παραγωγής” και “Η Βιομηχανική ήταν η αρχή, εμπρός για απεργία πανεργατική”, οι εργαζόμενοι και οι αλληλέγγυοι διαδήλωσαν το δίκαιο πρόταγμα της εργατικής αυτοδιαχείρισης, το μόνο πρόταγμα που μέσα από τις διαδικασίες βάσης και της άμεσης δημοκρατίας σε συνδυασμό με την γενική απεργία διαρκείας και τον ανεξάρτητο εργατικό συνδικαλισμό δίνει προοπτικές επιβίωσης και νίκης της τάξης μας στις μάχες που έρχονται.

Αυτή την ανεξάρτητη διαδήλωση της Καμάρας εμείς την κρατάμε σαν παρακαταθήκη και σαν εφαλτήριο νέων αγώνων. Για την Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης αυτός είναι ο δρόμος για να νικήσει ο λαός. Απέναντι στο συμβιβασμό και την υποταγή, τη γραφειοκρατία και το κομματικό πατρονάρισμα εμείς προτάσσουμε τους ανεξάρτητους εργατικούς αγώνες των σωματείων βάσης και των συνελεύσεων γειτονιάς, για να ορθώσει η τάξη μας το ανάστημά της στο μπόι των αναγκών μας. Και να μην κάνουμε βήμα πίσω, στις επόμενες απεργίες να μην ξαναπροσδεθούμε στο άρμα του ξεπουλημένου συνδικαλισμού, αλλά να χαράξουμε δική μας πορεία. Να μην γίνουμε ξανά ακολουθητές και χειροκροτητές, αλλά να οργανώσουμε το εργατικό κίνημα και τα εργατικά κέντρα που έχει ανάγκη η εποχή μας, για να δώσουμε απάντηση ανατρεπτική σε όσους μας θέλουν σκλάβους.

Ανακοίνωση - Κάλεσμα για τη διαδήλωση της ΔΕΘ

Τη Τρίτη 28/8 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για την διοργάνωση ανεξάρτητης συγκέντρωσης και πορείας εν όψιν της ΔΕΘ. Εκεί συζητήθηκαν τα εξής:

Η φετινή διαδήλωση στη ΔΕΘ έρχεται σε μια συγκυρία όπου οι διάφοροι ντόπιοι και διεθνείς φορείς που συνιστούν την εξουσιαστική πλατφόρμα, οι κυβερνήσεις, το κράτος και η ΕΕ, τα όργανα των αφεντικών, κηρύσσουν ανοιχτά τον πόλεμο στην κοινωνία, στους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μετανάστες και όλους τους καταπιεσμένους σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής από την μισθωτή εργασία, την υγεία, την εκπαίδευση μέχρι τις ελευθερίες και τα δικαιώματα μας. Μπροστά μας δεν υπάρχουν πολλές επιλογές Ή θα σηκώσουμε το γάντι της ανατροπής τους ή θα υπακούσουμε και θα ηττηθούμε. Σε αυτή τη συγκυρία είναι που χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ένα κοινωνικό - εργατικό κίνημα που δεν θα μασάει τα λόγια του, που με καθαρές θέσεις οι οποίες αναδεικνύουν τις ανάγκες των καταπιεσμένων διαμορφώνεται και δημιουργεί τις δομές του βήμα-βήμα στο δρόμο της αντίστασης με στόχο την ανατροπή της αθλιότητας του καπιταλισμού. 

Ένα πρώτο μαζικό ραντεβού των κοινωνικών κινημάτων θα δοθεί στην ΔΕΘ, και γι’ αυτό το λόγο εκδίδουμε κάλεσμα προς όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να χαράξουν έναν δρόμο στη βάση της κοινωνικής και εργατικής αυτονομίας, με σκοπό τη συγκρότηση κοινής διαδήλωσης. 

Τρία θεωρούμε ότι είναι τα βασικά σημεία που πέρα από διαφοροποιήσεις μπορούν να συγκροτήσουν μια ανεξάρτητη - περιφρουρημένη διαδήλωση με την οποία θα εκφραστεί ένα συνεκτικό πολιτικό στίγμα στη βάση των αναγκών των εργαζομένων και των ανέργων.

Η ανάγκη εργατικής και κοινωνικής αυτοοργάνωσης μέσω των διαδικασιών βάσης και άμεσης δημοκρατίας. Μέσα από τα ταξικά σωματεία βάσης στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές που παλεύουν υπέρ των συμφερόντων των καταπιεσμένων σε τοπικό επίπεδο. 

Η ανάγκη υπεράσπισης και προπαγάνδας του δίκαιου προτάγματος για την εργατική αυτοδιαχείριση ως απαραίτητου σταδίου για την κοινωνία της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης. Εκκινώντας από τους ανεξάρτητους εργατικούς συνεταιρισμούς, πρέπει να περάσουμε στον κάθε αυτό πολιτικό αγώνα για την απόσπαση των παραγωγικών δομών από τα χέρια των πλούσιων ιδιοκτητών στα χέρια των εργατών. Εδώ το παράδειγμα αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ δείχνει το δρόμο. Ώστε να δημιουργηθεί η βάση ανατροπής του κοινωνικού συσχετισμού στο σύνολο της κοινωνίας και όλοι οι διαμεσολαβημένοι φορείς να αντικατασταθούν από απ’ ευθείας μορφές κοινωνικής συμμετοχής και διεύθυνσης. Ωστέ να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Για να μπορέσουν όχι μόνο να συμβούν τα παραπάνω αλλά να υπάρξει απλά ένα πεδίο να ζυμωθούν με τον κόσμο των καταπιεσμένων, χρειάζεται η ελάχιστη συνείδηση του τέλους των αυταπατών. Χρειάζεται η ολοκληρωτική αποστοίχιση από τους ίδιους τους θεσμούς μεσολάβησης και λαμογιάς του εργατικού ξεπεσμού. Καμία σχέση με τους θεσμούς της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και των λοιπών εργατοπατέρων δεν πρέπει να νοιώθει όποιος είναι εργαζόμενος με διάθεση πάλης. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ανασύσταση ενός μαχητικού εργατικού κινήματος είναι αυτό να μην έχει εμποτιστεί από τη σαπίλα των θεσμικών οργάνων του αστικού συνδικαλισμού. Των ανθρώπων που ήταν περισσότερο πολιτικοί και ελάχιστα -εάν υπήρξαν ποτέ- εργάτες. Αγωνιζόμαστε, λοιπόν, για ένα εργατικό κίνημα στα χέρια των ίδιων εργατών, ανεξάρτητο και μαχητικό από τους θεσμούς του κράτους και του κεφαλαίου.

Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε στους εργαζόμενους,τους ανέργους, και στις δυνάμεις του κινήματος τα εξής:

Ανεξάρτητη συγκέντρωση στις 8 Σεπτέμβρη στη Καμάρα στις 18.00

Ανεξάρτητη διαδήλωση από τη Καμάρα με το εξής δρομολόγιο: ΚΑΜΑΡΑ-ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ-ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ-ΔΕΘ και κατόπιν επιστροφή στη Καμάρα.

Κοινή περιφρούρηση της διαδήλωσης καθ' όλη τη διάρκειά της

ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ & ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ