Αυτοκινητοπομπή αλληλεγγύης στους απεργούς της "Ελληνικής Χαλυβουργίας" πραγματοποιήθηκε χτες (27/11) στον Ασπρόπυργο από σωματεία βάσης, εργατικές συλλογικότητες και συντρόφους/ισσες. Οι περίπου 400 ανυποχώρητοι απεργοί, που συνεχίζουν για 28η μέρα την απεργία τους, διεκδικούν την άμεση επαναπρόσληψη των 34 απολυμένων συναδέλφων τους, αντιστεκόμενοι παράλληλα στις προσπάθειες της εργοδοσίας για εκ περιτροπής εργασία (πενθήμερο-πεντάωρο) και μείωση των μισθών τους. Η απόφαση για απεργία ανανεώνεται κάθε εβδομάδα, με τους συμμετέχοντες στις συνελεύσεις να αγγίζουν το 100% των εργαζομένων και την διάθεση για συνέχιση της απεργίας και την ανένδοτη στάση απέναντι στις ψευτο-παραχωρήσεις της εργοδοσίας να είναι σχεδόν καθολική.
Oι περίπου 60-70 συνάδελφοι γίναμε δεκτοί με ενθουσιασμό από τους απεργούς, ενώ φωνάχτηκαν συνθήματα όπως «η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» κλπ. Η παραμονή μας στις εγκαταστάσεις στον Ασπρόπυργο μας έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τους συναδέλφους, και εκφράστηκε η από κοινού πεποίθηση ότι τέτοιοι αγώνες εμπνέουν και γεμίζουν με δύναμη όλους μας για τη συνέχιση του αγώνα της εργατικής τάξης και της κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση που δεχόμαστε από το κεφάλαιο και το κράτος.
Επιδόθηκε ψήφισμα αλληλεγγύης, ενώ οι απεργοί μάς έκαναν γνωστό ότι στις εγκαταστάσεις έχουν παραβρεθεί αλληλέγγυοι όχι μόνο απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά μέχρι και από την Ινδία, με αντιπροσωπεία συνδικαλιστών από το Νέο Δελχί που εκπροσωπούσαν εκατομμύρια εργαζόμενους.
Από μέρους μας, δεν έχουμε να τονίσουμε τίποτα παραπάνω από το ότι αυτοί οι αγώνες αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και ότι το διογκούμενο κύμα αλληλεγγύης θα είναι αυτό που θα δώσει δύναμη στους απεργούς και θα τσακίσει την εργοδοτική τρομοκρατία. Όπως μας είπαν και οι συνάδελφοι απεργοί, "ακόμα και 5 λεπτά παρουσίας αλληλέγγυων είναι πολύτιμα".
* Στην αυτοκινητοπομπή αλληλεγγύης συμμετείχαν εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες από:
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Σύλλογος Μεταφραστών/Επιμελητών/Διορθωτών
Σωματείο Σερβιτόρων/Μαγείρων
Συνέλευση Εργαζομένων/Ανέργων/Φοιτητών στα ΜΜΕ
Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου-Τηλεόρασης
Εργαζόμενοι στο Μετρό – Ταξικό Μέτωπο
Εργαζόμενοι στα Τηλεφωνικά Κέντρα
Σύντροφοι/Συντρόφισσες
Το παρακάτω ποίημα γράφηκε από τον εργαζόμενο στην Ελληνική
Χαλυβουργία, Σταύρο Δικαίο Φοινικάκο. Διαβάστηκε στην πύλη του εργοστασίου από
τον ίδιο, προς τους συλλόγους εκπαιδευτικών που βρέθηκαν εκεί, χτες, 28
Νοέμβρη, στις 4 το απόγευμα, φέρνοντας χρήματα, τρόφιμα, αλληλεγγύη και
περίσσευμα ψυχής...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ
Σταύρος Δικαίος Φονικάκος, απεργός στην Ελληνική Χαλυβουργία
Μη μ’ ενοχλείς
τη σκέψη μου σεβάσου που ερευνάει
δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα
το βλέμμα μου ρουφάει.
Εκείνο το άσπρο, το λευκό, το άψυχο λιθάρι
που ως το κοιτώ μαζεύομαι
και λέω πως θα πάρει ζωή
θα γίνει με φτερά, άγγελος να πετάει
κι ίσως καρδούλα και ψυχή
στο στήθος του χτυπάει.
Έτσι θαρρώ όταν εγώ γλύπτης, σφυρί και σμίλη
θα το λαξεύσω και λευκή μορφή αγγέλου γίνει.
Τώρα το ξέρω πως κι εσύ είσαι αποφασισμένος
Δάσκαλος σ’ ένα όνειρο με βλέμμα καρφωμένο
πάνω στα ακατέργαστα μικρά – μικρά παιδιά μας
σμίλη σου η γνώση που εσύ χαρίζεις κι είναι θαύμα
γιατί μεταμορφώνονται και από άψυχα διαμάντια
σιγά – σιγά λαξεύονται και γίνονται λιοντάρια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου