Ανεξάρτητη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

Συμμετέχουμε και στηρίζουμε την συγκέντρωση και πορεία

 μαζί με τους εργαζόμενους της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής.

τρικάκια που μοιράζουμε

Ανοίγουμε τη ΒΙΟΜΕ

Γενικεύουμε την αυτοοργάνωση,

Παλεύουμε για την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής!

Ενώ εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας η πιο άγρια επέλαση της βαρβαρότητας, η ανθρώπινη ύπαρξη των εργαζόμενων και των ανέργων περιορίζεται σε μια αγωνιώδη συνθήκη επιβίωσης και συνθλίβεται κάτω από την προσπάθεια του κράτους και του κεφαλαίου να ξεπεράσουν την κρίση τους και να ξανακερδίσουν (πολλαπλάσια) πάνω στα πτώματά μας.

Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε ούτε για τα ιλιγγιώδη ποσοστά της ανεργίας, ούτε για τις απολύσεις, τις περικοπές και τους εξευτελιστικούς όρους κάτω από τους οποίους δουλεύουν όσοι ακόμη δεν έχουν πεταχτεί έξω από την παραγωγική διαδικασία, ούτε για την πρόσβαση στα στοιχειώδη αγαθά της υγείας και της παιδείας που τελεί και αυτή υπό εξαφάνιση. Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε την σφοδρότητα με την οποία καταστέλλεται πλέον όποιος αντιστέκεται, το αστείρευτο μίσος και την μαύρη προπαγάνδα με την οποία αντιμετωπίστηκαν από κράτος και εντεταλμένα ΜΜΕ οι απεργοί του μετρό, των υπόλοιπων μέσων μαζικής μεταφοράς, οι απεργοί ναυτεργάτες και οι μυριάδες καταπιεσμένων που δεν απέκτησαν ποτέ χώρο και χρόνο στην δημόσια σφαίρα καθώς ισοπεδώθηκαν ευθύς εξαρχής. 20χρονοι ληστές καπιταληστ(ρ)ικών τραπεζών βασανίζονται με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο στα υπόγεια της  «δημοκρατίας» τους και περιφέρονται ως τρόπαια, αυτοδιαχειριζόμενοι και κατειλημμένοι χώροι του αντιεξουσιαστικού κινήματος σφραγίζονται και οι άνθρωποι που τους έδιναν ζωή διώκονται χωρίς δισταγμό.

Μέσα στο βαθύ σκοτάδι της εξαθλίωσης και του αποκλεισμού για τους πολλούς την εργατική τάξη και της αχαλίνωτης αυταρχικής διακυβέρνησης για την εξουσιαστική ελίτ, που μας γυρνάει σε κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά πλαίσια προηγούμενων εποχών είναι τουλάχιστον αστείο να σκούζουν κάποιοι για αντι-δημοκρατική παρέκκλιση και να εκλιπαρούν για επιστροφή στην κοινωνική συναίνεση και ειρήνη. Όσο επιτρέπουμε να κυβερνιόμαστε από αυτό το σάπιο σύστημα και προσευχόμαστε στα κακέκτυπα των φερέλπιδων σωτήρων του, αυτός ο κατήφορος δεν θα έχει τέλος.

Ένας είναι ο δρόμος εργάτη να νικάς.

Οργάνωση κι αγώνας στους χώρους της δουλειάς

Απέναντι σε όλα αυτά επιλέγουμε την άμεση δράση, την ταξική αυτοοργάνωση στη βάση και την επαναοικειοποίηση όσων μας κλέβουν. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών, των απολυμένων, των αγωνιζόμενων σωματείων βάσης, των αντιφασιστικών ομάδων σε κάθε γειτονιά και πόλη, των ανθρώπων που μάχονται για την αξιοπρέπεια όλων και δεν σκύβουν το κεφάλι μπροστά στη βαρβαρότητα.

Την Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου πορευόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης από την Καμάρα στο Ιβανώφειο για τη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης. Την επόμενη μέρα βάζουμε μπροστά τις μηχανές της εργατικής αυτοδιαχείρισης, ανοίγουμε το πρώτο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο στην Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης, και καλούμε κάθε εργάτη και εργάτρια που συναισθάνεται την κρισιμότητα του παρόντος και τις ευθύνες του για το μέλλον να αγωνιστεί για να πολλαπλασιαστούν τα κύτταρα της αυτοδιεύθυνσης, της αντίστασης και της οργανωμένης επίθεσης στην βάρβαρη εξουσία που ορίζει τις ζωές μας. Αντί να μας ‘επιστρατεύσουν’ αυτοί, πρέπει να ‘επιστρατεύσουμε’ τώρα όλες τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας.

Απο τη ΒΙΟΜΕ ως και την άκρη του κόσμου: ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!

federacion-salonica.blogspot.gr

ergasia2010@hotmail.com

Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής ανοίγει και λειτουργεί στα χέρια των εργαζομένων!

«Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί,

εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.

Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο»

Τάσος Λειβαδίτης

Στην καρδιά της κρίσης, οι εργάτες της Βιο.Με.

χτυπάνε την καρδιά της εκμετάλλευσης και της ιδιοκτησίας

Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 30%, το εργατικό εισόδημα να μηδενίζεται, χορτάτοι μόνο από λόγια, υποσχέσεις και φοροληστεία, απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας, με το εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία, οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου αποφάσισαν να μην αφεθούν στην σίγουρη και μακροχρόνια ανεργία αλλά να αγωνιστούν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους και να το λειτουργήσουν οι ίδιοι. Με επίσημη πρότασή τους από τον Οκτώβριο του 2011 διεκδικούσαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημα, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Ταυτόχρονα διεκδικούσαν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Το σχέδιο που καταρτίστηκε, συνάντησε αρχικά την παγερή αδιαφορία του κράτους και των διάφορων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών. Όμως έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του κινήματος, ο οποίος μέσω της δημιουργίας της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη -και στην συνέχεια με πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας- εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες αγωνίζεται να μεταφέρει το μήνυμα της ΒιοΜε σε όλη την κοινωνία.

Τώρα ήρθε η ώρα της ΒιοΜε!

Οι εργάτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν πότε το χρεοκοπημένο κράτος θα κάνει πράξη τις άκοπες εκφράσεις ενδιαφέροντος και συμπαράστασης (ακόμα και τα 1000 ευρώ έκτακτης ενίσχυσης που τους υποσχέθηκε το Υπουργείο Εργασίας κόλλησαν στην υπογραφή του... Στουρνάρα!). Ήρθε η ώρα να ξαναλειτουργήσει η Βιομηχανική Μεταλλευτική -όπως και κάθε άλλο εργοστάσιο που έκλεισε, πτώχευσε ή απολύει- αλλά στα χέρια των εργατών της, και όχι στα χέρια των παλιών ή και νέων αφεντικών. Ο αγώνας δεν πρέπει να παραμείνει στην ΒιοΜε, για να γενικευτεί και να νικήσει πρέπει να εξαπλωθεί σε όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που κλείνουν, γιατί μόνο με ένα δίκτυο κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων θα μπορέσει και η ίδια η ΒιοΜε να επιβιώσει και να γίνει ο πρωτεργάτης μιας άλλης οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ανισότητες και ιεραρχίες.

Όταν τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι άνεργοι πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια και οι συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καταδικάζεται σε φτώχεια και εξαθλίωση από την τρισυπόστατη κυβέρνηση της Τρόικας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όπως και από τις προηγηθείσες κυβερνήσεις, το αίτημα να περάσουν τα εργοστάσια στους εργάτες είναι η αναγκαία απάντηση στην καταστροφή που βιώνουμε κάθε μέρα, η μοναδική απάντηση στην ανεργία· και για αυτό ο αγώνας της ΒιοΜε είναι και δικός μας αγώνας.

Καλούμε όλους τους ανέργους κι εργαζομένους· όλους όσους έχουν βιώσει την κρίση στο πετσί τους, να σταθούν δίπλα στους εργάτες της ΒιοΜε και να τους στηρίξουν τώρα που θα αρχίσουν να κάνουν πράξη ότι εμείς οι εργάτες μπορούμε χωρίς αφεντικά! Να συμμετέχουν σε ένα αντίστροφο πανελλαδικό Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης με κατάληξη σε ένα τριήμερο αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Να συμμετέχουν στον αγώνα και να οργανώσουν την μάχη, στους χώρους που βρίσκονται, με αμεσοδημοκρατικές συνελευσιακές διαδικασίες, χωρίς γραφειοκράτες για να ανατρέψουμε με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή! Για να περάσουν τα εργοστάσια και όλη η παραγωγή στα χέρια των εργατών και να οργανώσουμε την οικονομία και την κοινωνία που θέλουμε, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Ήρθε η ώρα της Βιο.Με. Πάμε για δουλειά!

Ανοίγουμε το δρόμο για εργατική αυτοδιαχείριση παντού!

Ανοίγουμε το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Κυριακή 10/2,

18:00 Πανελλαδική συνέλευση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στο cine Αλέξανδρος.

Δευτέρα 11/2,

17:00 Πορεία, Καμάρα

20:00 Συναυλία στο Ιβανώφειο με τους:

Θ.Παπακωνσταντίνου, Γ.Χαρούλη, Χαΐνηδες.

Τρίτη 12/2

Όλοι στο εργοστάσιο!

Συγκεντρώσεις: 11.00 Καμάρα, 12.00 ΙΚΕΑ.

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα

των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής