Σκέψου ως εργαζόμενος, όχι ως καταναλωτής
Η κυβέρνηση, στην αδιάκοπη προσπάθειά της να θέσει τέλος στην κρίση «προς όφελος όλων μας», πέρασε ακόμα ένα μέτρο. Η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές είναι η νέα πραγματικότητα, για όλους τους εμποροϋπάλληλους...
Οι εργαζόμενοι φέτος καλούνται να εργαστούν δύο Κυριακές, ώστε να εξυπηρετηθεί το, διψασμένο για αγορές, κοινό. Του χρόνου, όσοι από αυτούς θα είναι αρκετά τυχεροί ώστε να έχουν διατηρήσει την πολυπόθητη θέση εργασίας τους, θα υποχρεωθούν να δουλέψουν έξι Κυριακές, ενώ ανοιχτή μένει η συζήτηση για άνοιγμα των καταστημάτων ακόμα περισσότερες Κυριακές καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, για κάποιους χώρους και περιοχές. Είναι προφανές, βέβαια, ότι οι προϋποθέσεις που τίθενται για άνοιγμα αυτών των επιπλέον Κυριακών σύντομα θα εξαφανιστούν, δίνοντας τη θέση τους στην πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Αυτό το μέτρο είναι το τελευταίο μιας σειράς άλλων, που επιβλήθηκαν στην εργατική τάξη, κάνοντας τη ζωή της –τη ζωή όλων μας- κυριολεκτικά αφόρητη. Ατομικές συμβάσεις, εκ περιτροπής εργασία, απολύσεις και μειωμένες αποζημιώσεις, κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, μετατάξεις και απολύσεις στο δημόσιο και πολλές, πολλές μειώσεις προσπαθούν να κάνουν τον εργαζόμενο όλο και πιο αδύναμο διαπραγματευτικά, όλο και πιο «μιας χρήσης». Αυτό το μέτρο, όπως και τα προηγούμενα, δείχνουν απερίφραστα ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της κρίσης. Τι είναι αυτό, το οποίο η εγχώρια και διεθνής αστική τάξη προσπαθεί να πετύχει με τη «δομική αναπροσαρμογή» και τα αλλεπάλληλα μέτρα; Η απάντηση είναι μία: πραγματικός στόχος είναι η, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη, υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης. Μικρότεροι μισθοί, μεγαλύτερα ωράρια και λιγότερα δικαιώματα: αυτή είναι η νέα καπιταλιστική ορθοδοξία. Οι συλλήψεις αγωνιστών, ακόμα και μέσα από τους χώρους εργασίας τους, οι έφοδοι σε εργοστάσια, προκειμένου να σπάσουν απεργίες, οι άγριες επιθέσεις σε απεργούς-καταληψίες και η καταστολή κάθε είδους αντίδρασης, έρχονται να συμπληρώσουν το σκηνικό τρομοκρατίας και να επιβάλουν με τη δύναμη των κλομπ, τη «συναίνεση» στην υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Είναι απορίας άξιο πώς την ίδια στιγμή που πάνω από 1,5 εκατομμύριο συναδέλφοι μας έχουν πεταχτεί στην ανεργία, κάποιοι άλλοι καλούνται να δουλέψουν όλο και περισσότερο για να καλύψουν τις υποτιθέμενες ανάγκες της αγοράς. Η κάλυψη των αναγκών των καταστημάτων μετά την, ήδη αποφασισμένη, διεύρυνση των ωραρίων δεν θα γίνει, φυσικά, με πρόσληψη νέου προσωπικού αλλά με τον εξαναγκασμό των κακοπληρωμένων, πολλές φορές και απλήρωτων, υπαλλήλων για παραπάνω εργασία. Ο πέλεκυς της ανεργίας που κρέμεται πάνω από το κεφάλι όλων μας, μας «πείθει» να ανεχτούμε και αυτό το μέτρο, μέχρι να έρθει το επόμενο για να μας πάρει ό,τι έκανε τη χάρη να μας αφήσει αυτό.
Η κυβέρνηση κατάφερε, μέσα σε δύο χρόνια, να ορίζει απόλυτα το σύνολο των συνθηκών εργασίας όλων των εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα. Το κράτος έχει στα χέρια του πια όλες τις αποφάσεις για τον μισθό και τα ωράρια όλων των εργαζομένων τόσο του δημοσίου, όσο του ιδιωτικού τομέα, ελέγχοντας την αγορά εργασίας σε βαθμό που ποτέ άλλοτε δεν είχε καταφέρει.
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στην απεργία που έχει εξαγγελθεί από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων στις 30/12/2012, ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Κ.Ε.Χ.Α.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου