Πιο δυνατά, πιο ριζοσπαστικά, πιο αποφασισμένα

Aνακοίνωση της Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης για τον αγώνα στην Βιομηχανική Μεταλλευτική

20/7/2012

Η συμμετοχή του κόσμου στη συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής που έλαβε χώρα την Τετάρτη 18 Ιουλίου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης έδειξε ότι μπορεί να γίνει το πρώτο βήμα διαμόρφωσης των όρων, για τη δημιουργία ενός εργατικού και κοινωνικού κινήματος το οποίο αδιαμεσολάβητα, ριζοσπαστικά και αποφασισμένα θα θέσει τις δικές του προτάσεις στο δημόσιο χώρο. Προτάσεις όπως η Εργατική Αυτοδιαχείριση που αποτελούν το πιο φωτεινό σημάδι ελπίδας για όλους τους καταπιεσμένους στην προσπάθειά τους να πάρουν την κλεμμένη τους ζωή, ξανά στα χέρια τους. 

Είναι αυτό το ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα εύλογο επιχείρημα της Εργατικής Αυτοδιεύθυνσης που κατάφερε να συγκεντρώσει ακόμα περισσότερο κόσμο την Τετάρτη, την πιο ζεστή μέρα του χρόνου, στα υπόγεια του Εργατικού Κέντρου. 

Είναι αυτή η ριζοσπαστική και ακηδεμόνευτη πρόταση ρήξης που υπερψήφισε το Σωματείο των Εργαζομένων στη ΒΙΟ.ΜΕΤΑΛ. που μπορεί να επανασυσπειρώσει τον κατακερματισμένο εργατικό και κοινωνικό ιστό σε θέσεις μάχιμου ανταγωνισμού με το σημερινό ληστρικό και εκμεταλλευτικόγια τις ανάγκες μας παράδειγμα παραγωγής που  οδήγησε συνειδητά στο αποτέλεσμα της διάλυσης των όρων ζωής της εργατικής πλειοψηφίας. 

Δεν είναι δε για μας καθόλου τυχαίο ότι το Σωματείο και οι εργαζόμενοι φτάσανε σε αυτή την απόφαση αφού είχαν καταστήσει ανενεργή και τυπική τη λειτουργία του διοικητικού συμβουλίου του Σωματείου εδώ και δυόμιση χρόνια, και λειτουργούσαν αμεσοδημοκρατικά μέσα από γενικές συνελεύσεις. Η μορφή συναπόφασης και δράσης δεν είναι ποτέ άσχετη με το τελικό περιεχόμενο, και είναι μέσα από μορφές εργατικής άμεσης δημοκρατίας που μπορούν οι εργαζόμενοι να λειτουργήσουν ακηδεμόνευτα έξω από το πλαίσιο της ποδηγέτησης της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είτε του κρατικού είτε του κομματικού συνδικαλισμού. 

Μέσα από τις δράσεις της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης μπορούν να εκφραστούν ευρύτερα από το σύνολο των όποιων οργανωμένων πολιτικών πρωτοβουλιών εργατικά στρώματα. Με την υπεράσπιση του πλαισίου του Σωματείου, για την Εργατική Αυτοδιαχείριση, ουσιαστικά απευθύνουμε το πιο ζωντανό κάλεσμα στην εργατική τάξη. Μέσα από την ίδια διαδικασία θα κριθεί σε έναν βαθμό και πια τμήματα του μάχιμου εργατικού κινήματος είναι έτοιμα να συμμετέχουν στη σύγκρουση αυτού αλλά και των επικείμενων εργατικών αγώνων με το πρόσημο όχι της ξεθυμασμένης διαμεσολάβησης αλλά της αδιάλλακτης ριζοσπαστικότητας που κυοφορείται στις διαδικασίες συγκρότησης του πόλου για ένα Ανεξάρτητο Εργατικό Κίνημα, και των Αντιθεσμών του, στη κατεύθυνση της Εργατικής Αυτοδιαχείρισης ως παιδαγωγικής και πρώτο βήμα στη Γενικευμένη Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση. 

ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ & ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Concernant la lutte a VIOMIHANIKI METALLEYTIKI (Industrie miniere) a Thessalonique

L’administration de VIOMIHANIKI METALLEYTIKI, une subsidiaire de FIlkeram-Johnson, a abandonne l’usine depuis mai 2011, ainsi que ses travailleurs et travailleuses. En reponse, les travailleurs et travailleuses de l’usine ont cesse le travail (epishesi ergasias : le droit legal des travailleurs et travailleuses de cesser le travail si leur employeur cesse de les payer) depuis septembre 2011. Le syndicat ouvrier a Viomihaniki Metalleutiki a organise 40 travailleurs et travailleuses, dont tous et toutes sont, a date (un an apres la fermeture de l’usine), actifs et actives, prenant des « shifts » a l’usine pour s’assurer qu’aucun equipement n’est retire par l’administration ou vole. Tous les travailleurs et toutes les travailleuses participent aussi aux Assemblees Generales.

La proposition du syndicat afin de sortir de ce cul de sac – comme l’administration a affirme que l’usine ne rouvrirait pas, en raison d’un manque de fond – est de prendre l’usine sous controle ouvrier, une proposition votee par 98% des travailleurs et travailleuses a l’Assemblee Generale. Plus precisement, ils et elles demandent que l’usine soit passee aux travailleurs et travailleuses et demandent a toute l’administration et aux salarie-e-s assis et assises dans le conseil d’administration de demissionner, avec aucune creance sur la future autogestion par les travailleurs et travailleuses de l’usine. En ce qui a trait au capital initial, qui est necessaire pour l’operation de l’usine, la proposition des travailleurs et travailleuses est que l’Organisation d’Emploi de la Main-d’?uvre Grecque (OAED) leur paie en avance les sommes qui leur sont deja dues apres avoir ete licencie-e-s. Enfin, les travailleurs et travailleuses de Viomihaniki Metalleutiki reclament l’introduction d’un statut legal pour les entreprises cooperatives, afin que leur propre initiative et celles dans le futur soit couvertes legalement.

Dans la lutte des travailleuses et travailleurs de Viomihaniki Metalleutiki, a part de la valeur evidente par elle-meme que nous observons dans chaque lutte et revendication ouvriere, nous reconnaissons egalement une valeur additionnelle, qui comprend exactement cette proposition d’autogestion. Nous croyons que l’occupation et le refonctionnement des usines et des entreprises par leurs travailleurs et travailleuses est la seule proposition realiste alternative face a l’exploitation sans cesse croissante de la classe ouvriere. L’auto-organisation des usines qui ferment est la seule proposition qui a la force de mobiliser la classe ouvriere – qui, vivant sous la menace constante de la perte d’emploi, ne peut pas trouver de moyen par lequel elle peut resister. Nous savons que les difficultes auxquelles nous devrons faire face dans la lutte pour l’autogestion de l’usine sont nombreuses, puisque l’Etat et le Capital prendront fermement position contre – comme une victoire possible pourrait creer un precedent et un exemple pour toute autre lutte dans le pays. Encore, la question de quelles mains repose la production devient une question de vie ou de mort pour une classe ouvriere poussee a la degradation. Pour cette raison, les luttes ouvrieres orientees dans cette direction et les forces se positionnant en solidarite a ces luttes devraient etre pretes a entrer en confrontation avec l’Etat et l’administration afin de materialiser l’occupation des moyens de production et l’autogestion ouvriere.

Nous appelons chaque syndicat, organisation et travailleur et travailleuse a se tenir debout en solidarite avec la lutte des travailleurs et travailleuses de VIOMIHANIKI METALLEYTIKI et a supporter activement les travailleurs et travailleuses autant financierement que politiquement.

Mouvement pour l’Emancipation et l’Auto-organisation des Travailleurs et Travailleuses

* Traduction du Blogue du Collectif Emma Goldman

¿No podéis vosotros? ¡Nosotros sí podemos! Por la autogestión de la fábrica de Viomijanikí Metaleftikí (Industrial Minera) en Tesalónica

¿No podéis vosotros? ¡Nosotros sí podemos!

Comunicado del Movimiento por la Emancipación y la Autogestión de los Trabajadores sobre la lucha en la empresa Viomijanikí Metaleftikí (Industrial Minera) en Tesalónica.

La Administración de Viomijanikí Metaleftikí, una filial de Filkeram-Johnson, ha abandonado la fábrica de la empresa desde mayo de 2011 junto con sus trabajadores. En respuesta, los trabajadores de la fábrica se han abstenido de trabajar desde septiembre de 2011. El sindicato de trabajadores de Viomijanikí Metaleftikí ha organizado un equipo de 40 obreros, con actividad hasta la fecha (un año después del cierre de la fábrica), para asegurarse de que los administradores no sacan o roban equipamiento de la fábrica. Todos los trabajadores también participan en la Asamblea General.

La propuesta del sindicato para escapar de este punto muerto (mientras los administradores han dejado claro que la fábrica no se reabrirá debido a la falta de fondos) es que la fábrica pase a ser controlada por los trabajadores, una propuesta votada por el 98% de los asistentes a la Asamblea General. Más específicamente, solicitaron que la fábrica fuera transferida a los trabajadores y que todos los miembros de la administración y los trabajadores sentados en el consejo de administración dimitieran, sin ninguna exigencia a la futura administración obrera de la fábrica.

Con respecto al capital inicial, que es necesario para la operatividad de la fábrica, la propuesta de los trabajadores es que el Instituto Nacional de Empleo (OAED) les pague por adelantado las sumas a las que de todas formas tenían derecho.

Finalmente los trabajadores de Viomijanikí Metaleftikí exigen la introducción en la legislación de una categoría legal para empresas cooperativas, para que la suya y otras futuras iniciativas puedan tener cobertura legal.

Nosotros, en la lucha de los trabajadores de Viomijanikí Metaleftikí , aparte del evidente valor que vemos en la lucha y las demandas de todos los trabajadores, también reconocemos un valor adicionar que se resume perfectamente en el esta propuesta de autogestión. Creemos que la ocupación y el regreso a la actividad de las fábricas por parte de los trabajadores es la única propuesta alternativa realista para encarar la explotación en aumento de la clase trabajadora. La auto-organización de las fábricas que cierran es la única propuesta que tiene la fuerza para movilizar a la clase trabajadora que, viviendo bajo la continua amenaza del desempleo, no ve la manera de poder resistir.

Sabemos que las dificultades que encaramos en la lucha por la autogestión de la fábrica son muchas, ya que el Estado y el Capital se le opondrán con rabia, dado que una posible victoria podría crear un precedente y un ejemplo para cualquier otra lucha en el país. Sin embargo, la cuestión de en qué manos cae la producción, hoy se convierte en una cuestión de vida o muerte para una clase trabajadora empujada a la indigencia. Por esta razón, las luchas de los trabajadores que están orientadas a esta dirección, así como las fuerzas solidarias con ellas, deben ser preparadas para luchar con el Estado y la Administración (patronal) para materializar la ocupación de los medios de producción y la autogestión obrera.

Hacemos un llamamiento a todos los sindicatos, organizaciones y trabajadores para que se levanten en solidaridad con la lucha de los obreros de Viomijanikí Metaleftikí y a llevar a cabo un apoyo activo a los trabajadores tanto a nivel financiero como político.

Asamblea abierta: Miércoles, 11 de julio de 2012, a las 18:00h, en el Centro de Trabajo de Tesalónica.

Movimiento por la Emancipación y la Autogestión de los Trabajadores

El texto en griego.

Traducción del cartel (foto):

¿No podéis vosotros? ¡Nosotros sí podemos!

Los trabajadores en Viomijanikí Metaleftikí estamos luchando por que la fábrica pase de las manos del Capital a manos de los trabajadores.

Sin cobrar desde mayo de 2011, absteniéndonos del trabajo y con grandes problemas de supervivencia, estamos luchando por mantener viva una empresa de producción de materiales de construcción muy activa, y por que los trabajadores mantengan su dignidad y la moral alta, frente a la vorágine (ofensiva) del Capital local y extranjero.

¡Luchamos por demostrar en la práctica que nosotros, los trabajadores podemos sin patrones!

¡Luchamos por demostrar que si ellos no pueden, nosotros podemos sin ellos y lo vamos a conseguir!

Sindicato de trabajadores/obreros de Viomijanikí Metaleftikí

Autonomer Arbeitskampf und Fabrikbesetzung

In Thessaloniki hat eine Vollversammlung einer seit einem Jahr stillgelegten Fabrik beschlossen, den Betrieb zu besetzen und in Selbstverwaltung die Produktion aufzunehmen.

“Ihr Könnt nicht, wir schon!" 

Arbeiter_innen einer nordgriechischen Fabrik stimmen für die Selbstverwaltung ihrer Fabrik und bereiten sich darauf vor. 

Für den Sieg der Arbeiter_innen! 

Griechisches Quelle: http://federacion-salonica.blogspot.gr/2012/07/blog-post_09.html

Über den Kampf der Arbeiter_innen von VIOMIHANIKI METALLEYTIKI (Mining Industry) in Thessaloniki 

Die Geschäftsleitung von VIOMIHANIKI METALLEYTIKI, eine Tochter des Filkeram-Johnson Konzerns, hat die Fabrik seit Mai 2011 aufgegeben; zusammen mit ihren Arbeiter_innen. Als Antwort stellten die Arbeiter_innen ab September 2011 die Arbeit ein, was durchaus auch legal ist, wenn der Unternehmer mit seinen Lohnzahlungen in Verzug ist (Regelung zur Beibehaltung des Arbeitsplatzes - "epishesi ergasias"). Die Basisgewerkschaft in Viomihaniki Metalleutiki hat 40 Arbeiter_innen mobilisiert, die ein Jahr nach Schließung der Fabrik weiterhin aktiv sind und sich in der Fabrik aufhalten, um sicher zu stellen, daß keine Maschinen und Werkzeug durch die Geschäftsleitung oder sonst wie gestohlen werden. Außerdem nehmen alle diese Arbeiter_innnen an den Vollversammlungen teil. 

Da die Bosse aufgrund angeblich fehlender Finanzen darauf beharren, den Betrieb geschlossen zu halten, machte die Gewerkschaft als Ausweg aus dieser fest gefahrenen Situation, den Vorschlag, die Fabrik unter die Kontrolle der Arbeiter_innen zu stellen. Diesem Vorschlag stimmte die Vollversammlung mit 98% zu. 

Im Einzelnen verlangen sie, daß ihnen die Fabrik übergeben wird und alle Mitglieder der Geschäftsleitung und alle Arbeiter_innen der betrieblichen Mitverwaltung zurückzutreten haben - ohne Ansprüche an die zukünftigen Arbeiter_innen des dann selbstverwalteten Betriebes. 

Um das notwendige Startkapital zu beschaffen, schlagen die Arbeiter_innen vor, daß ihnen das Arbeitsamt (OAED) das Geld, das sie bekommen müßten, nachdem sie sich arbeitslos gemeldet haben, vorschießt. 

Schließlich fordern sie den legalen Status eines kooperativen Unternehmens, um ihre jetzige und alle zukünftigen Initiativen gesetzlich abzusichern. 

Neben der selbstverständlichen Berechtigung aller Kämpfe und aller Forderungen jedweder Arbeiter_innen, stellen wir die zusätzliche Berechtigung genau dieses Vorschlags zur Selbstverwaltung der Arbeiter_innen von Viomihaniki Metalleutiki fest. In Anbetracht der sich verschärfenden Ausbeutung der arbeitenden Klassen sind wird davon überzeugt, daß die Besetzung und Wiederaufnahme der Produktion von Fabriken und Unternehmen die einzige realistische Alternative darstellt. Die Selbstorganisation von Fabriken, die ansonsten geschlossen werden, ist die einzige Möglichkeit die arbeitenden Klassen zu mobilisieren, die unter der ständigen Bedrohung durch die Arbeitslosigkeit keine anderen Perspektiven zum Widerstand sehen. 

Da ein möglicher Sieg einen Präzedenzfall und ein Beispiel für alle anderen Kämpfe im Land darstellen würde, sind wie uns der Schwierigkeiten, denen wir uns in einem Kampf um Selbstverwaltung gegenüber sehen, bewußt, denn Staat und Kapital werden entschieden dagegen vorgehen. Zusätzlich wird die Frage, in wessen Händen die Produktion liegt, zu einer Frage von Leben und Tod für die arbeitenden Klassen, die in eine totale Entwürdigung gepresst werden. Aus diesem Grund müssen sich die Kämpfe der Arbeiter_innnen, materialisiert in der Besetzung zur Wiederaufnahme der Produktion in Selbstverwaltung und alle Kräfte, die damit solidarisch stehen, darauf vorbereiten, mit der Geschäftsleitung und dem Staat zusammenzustoßen. 

Wir rufen alle Gewerkschaften, Organisationen und Arbeiter_innen zur Solidarität mit den Arbeiter_innen von VIOMIHANIKI METALLEYTIKI auf und daß sie die Arbeiter_innen sowohl politisch als auch finanziell unterstützen. 

Offene Versammlung: 

Mittwoch 11/7/2012, 

18:00 Arbeitszentrum von Thessaloniki. 

Bewegung zu Befreiung und Selbstorganisation der Arbeiter_innen 

http://federacion-salonica.blogspot.gr/

http://blog.occupiedlondon.org/2012/07/10/you-cant-we-can-workers-at-mining-industry-factory-in-northern-greece-vote-for-and-prepare-for-self-management-of-their-factory-victory-to-the-workers/

Ανακοίνωση της Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης για την επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργία

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΝΕΙ ΠΛΑΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΕΣ… 

Για ακόμη μια φορά καταδεικνύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, η ουσία του συνθήματος, «το κράτος κάνει πλάτες στους κεφαλαιοκράτες». 

Η κυβέρνηση [ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ] συνεχιστών του μνημονίου, όποια σύνθεση κι αν έχει παράγει το ίδιο αποτέλεσμα, έχει έναν και μοναδικό στόχο: να τσακίσει με την κρατική καταστολή όσους έμπρακτα αντιστέκονται στη νέα βαρβαρότητα. 

Γι’ αυτό σήμερα τα χαράματα το κράτος με πρόσχημα τις αποφάσεις της ταξικής δικής τους δικαιοσύνης που αποφασίζει «αντικειμενικά» ποιανού ο αγώνας για να μην ζήσει σα σκλάβος είναι «παράνομος», έστειλε τα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ να επιτεθούν τους απεργούς της Χαλυβουργίας και να συλλάβουν την απεργιακή φρουρά. 

Αφού δεν μπόρεσαν με άλλο τρόπο να σπάσουν την απεργία που τραβά εδώ και 9 μήνες, αποφάσισαν να την χτυπήσουν με τη βία. Αυτή τη βία που κανένας, σε κανένα πάνελ δε θα ζητήσει από κανέναν να την καταδικάσει, γιατί είναι «σύμφωνη με το νόμο». Όποιος δε δέχεται οικιοθελώς να ζήσει σα δούλος πρέπει να εξαναγκαστεί. 

ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

Ο αγώνας στη Χαλυβουργία το τελευταίο διάστημα έχει μπει σε μια νέα φάση. Από την πλευρά της εργοδοσίας το σχοινί έχει τραβηχτεί στα άκρα. Με απανωτές απολύσεις το προηγούμενο διάστημα απάντησε στα δίκαια αιτήματα των χαλυβουργών. Εκβιαστικά δε εδώ και μερικές μέρες απειλεί το παράσιτο Μάνεσης να κλείσει το εργοστάσιο. 

Εμείς προτείνουμε στους εργάτες της Χαλυβουργίας να ανταποκριθούν στο κάλεσμα των συναδέλφων του Σωματείου Βιομηχανικής Μεταλλευτικής στη Θεσσαλονίκη και να πετάξουν πίσω στα μούτρα του Μάνεση την απειλή, διεκδικώντας να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους. Αυτός είναι ο δικός μας ταξικός εκβιασμός, απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική κάλυψη. Εδώ και τώρα μπορούν, ταυτόχρονα με την πάλη για την επαναπρόσληψη των απολυμένων και την διατήρηση της συλλογικής σύμβασης και των εργασιακών δικαιωμάτων να προτάξουν τη δύναμη της τάξης, ότι οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικά. 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΤΕ ΕΣΕΙΣ;

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

Για τη δημιουργία ενός ριζοσπαστικού και ακηδεμόνευτου εργατικού κινήματος, 

για την χειραφέτηση της Τάξης και την απελευθέρωση της κοινωνίας.

Από την Εργατική Αυτοδιαχείριση ως την Γενικευμένη Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση

Κίνηση εργατικής χειραφέτησης & αυτοοργάνωσης

Βραδιά Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

ΚΑΛΕΣΜΑ

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους & ανέργους της πόλης να συμμετέχουν στη συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στη Βιομηχανική Μεταλλευτική που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 18 Ιουλίου στις 19.00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. 

Στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων στην Βιομηχανική Μεταλλευτική, ο οποίος ως στόχο έχει να πάρουν οι εργάτες το εργοστάσιο στα χέρια τους. Το πρόταγμα της Αυτοδιαχείρισης σήμερα αποτελεί μονόδρομο για τους καταπιεσμένους, ειδικά αυτή την περίοδο της πιο άγριας επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο από κοινού με τους πολιτικούς του προστάτες, το κράτος. 

Το πρόταγμα της Αυτοδιαχείρισης επίσης, είναι αυτό που μπορεί να ενώσει τους εργαζόμενους και να συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις κάτω από ένα πραγματικά ριζοσπαστικό εγχείρημα το οποίο ανταγωνίζεται την υπάρχουσα εκμετάλλευση, και ανοίγει το δρόμο για την κατάργησή της στην πράξη. Από τους νεολαίους της επισφάλειας και τη νέα εργατική βάρδια μέχρι τους εργαζόμενους στις βιομηχανικές ζώνες, από τους ανέργους μέχρι τους μετανάστες και όλο το εργατικό δυναμικό που «περισσεύει» γι' αυτούς, η Εργατική Αυτοδιαχείριση μπορεί να αποτελέσει το κοινό εφαλτήριο για την επαναδιεκδίκηση συνολικά των όρων ζωής της κοινωνίας των από-τα-κάτω.

Από σήμερα λοιπόν είναι αναγκαία η δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου οικονομικής και πολιτικής υποστήριξης του αγώνα στη Μεταλλευτική. Η τάξη μας και ευρύτερα οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα που σηματοδοτεί πραγματικά την σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων. Υπάρχει άμεση ανάγκη για χειροπιαστή αλληλεγγύη προς τους εργαζόμενους της Μεταλλευτικής και τις οικογένειές τους, για να παραμείνουν σταθεροί στον μεγάλο και δύσκολο αγώνα που έχουν μπροστά τους. Είναι καθήκον της τάξης η συντονισμένη και οργανωμένη συμπαράσταση η οποία θα εκφραστεί και μέσα από την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης, στην οποία συμμετέχουμε και καλούμε και τους εργαζόμενους όλων των κλάδων να πράξουν το ίδιο, να οπλίσουν ξανά έννοιες όπως Ταξική και Εργατική Αλληλεγγύη. 

Τέλος προς ενημέρωση των ενδιαφερομένων, από την 1η βραδιά οικονομικής ενίσχυσης που διοργάνωσε η Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης στα πανεπιστήμια την περασμένη Παρασκευή 6 Ιουλίου μαζεύτηκε το ποσό που χρειαζόταν για να τυπωθεί η αφίσα του σωματείου. 

Για την περαιτέρω υλική υποστήριξη των εργαζομένων της  Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, διοργανώνουμε από κοινού με την συνέλευση εργαζομένων του συνεργατικού "Belleville Sin Patron" νέα βραδιά οικονομικής ενίσχυσης την Τετάρτη 18 Ιουλίου 21.30 με Live ρεμπέτικη μουσική στο Belleville Sin Patron [Φιλίππου 80-82, Ροτόντα]. 

ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ & ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Όλη την παραγωγή να πάρουν οι εργάτες!

Δημοσιεύουμε το Δελτίο Τύπου της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε γύρω από τον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. Η Κ.Ε.Χ.Α. στηρίζει τον αγώνα του σωματείου και συμμετέχει στην Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πραγματοποιήθηκε χτες, 11/07/12, με επιτυχία η συγκέντρωση που συγκάλεσε το Σωματείο εργαζομένων στη Βιομηχανική Μεταλλευτική με σκοπό τη στήριξη και την αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων. Περισσότεροι από 120 εργαζόμενοι και άνεργοι, από δεκάδες εργασιακούς χώρους από τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο, αλλά και σωματεία και συλλογικότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος παρευρέθηκαν για να δηλώσουν την υποστήριξη τους.

Οι εργαζόμενοι του εργοστασίου παρουσίασαν το χρονικό του αγώνα, που διαρκεί ήδη 14 μήνες, καθώς και το σωματείο, που λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με τακτικές γενικές συνελεύσεις. Παρουσίασαν, επίσης, και ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και σχέδιο, για τον τρόπο μέσα από τον οποίο σκοπεύουν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους, καθώς και τους βασικούς άξονες λειτουργίας.

Η συνέλευση κατέληξε με τη συγκρότηση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. Το πλαίσιο της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης ταυτίζεται με τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων που είναι:

Να περάσει το εργοστάσιο στα χέρια των εργαζομένων. Στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων για την αυτοδιαχείριση του εργοστασίου, ως μόνη λύση για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δεδουλευμένα των εργαζομένων.

Στηρίζουμε το σωματείο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής που μέσα από δύσκολες συνθήκες, απλήρωτοι από τον Μαίο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας με μεγάλα προβλήματα επιβίωσης, παλεύουν να διατηρήσουν το εργοστάσιο ζωντανό και τους εργαζόμενους με αξιοπρέπεια και ανορθωμένο το ανάστημα απέναντι στη λαίλαπα του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνίζονται να κάνουν πράξη πως εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε χωρίς αφεντικά.

Αγωνιζόμαστε μαζί τους να αποδείξουμε πως αν δεν μπορούν αυτοί, τότε εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς, και θα τα καταφέρουμε!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΤΤΌΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Καλούμε όλα τα σωματεία, όλες τις εργατικές κινήσεις και σχήματα, τις συνελεύσεις γειτονιάς, όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους της πόλης να στηρίξουν με κάθε μέσο τον δίκαιο αγώνα των εργατών. Να πλαισιώσουν την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και τον κοινό μας αγώνα.

Καλούμε σε νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης την ΤΕΤΑΡΤΗ 18/7 19.00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Ολύμπου & Αριστοτέλους) για να αποφασίσουμε τα επόμενα βήματα.

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

email επικοινωνίας: protbiometal@gmail.com

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

κείμενο που μοιράστηκε στη χτεσινή σύσκεψη ενημέρωσης και αλληλεγγύης 

στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

Το κοινωνικό συμβόλαιο έσπασε. Όλες οι διαδικασίες οι οποίες απέκρυπταν την κορυφαία αντίθεση συμφερόντων μεταξύ των εργαζομένων, των παραγωγών του πλούτου, και του κεφαλαίου, αυτών των ληστών του συλλογικού μόχθου, κατέπεσαν. Τα αφεντικά, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τις τελευταίες δεκαετίες, κάνουν χρήση του πλεονεκτήματος της παγκοσμιοποίησης της αγοράς και εκβιάζουν τους εργαζόμενους των δυτικών κοινωνιών με την απειλή της αποβιομηχανοποίησης και της μεταφοράς των εργοστασίων σε χώρες με σχεδόν μηδενικό εργατικό κόστος. Μας λένε δηλαδή ότι δε μας χρειάζονται. 

Ανακοινώνουνε ότι ή θα δεχτούμε μισθούς πείνας, εξευτελισμούς και αποστέρηση των μέσων αναπαραγωγής μας, ή μας περιμένει ο καιάδας της όλο και αυξανόμενης ανεργίας, μας περιμένει η περιθωριοποίηση. Με αυτά ως «τελευταία λόγια» σηκώνονται απ’ το τραπέζι της διαπραγμάτευσης και του «δημόσιου διαλόγου» το οποίο εξ’ αρχής είχε στηθεί για να εκτοξεύσουν στα αυτιά των καταπιεσμένων τις απειλές και την τρομοκρατία τους. 

Στο πλάι τους να τους σιγοντάρουν έχουν φυσικά τις διαπλεκόμενες με τα συμφέροντά τους κυβερνήσεις, το πολιτικό προσωπικό που κάνει πλάτες στα συμφέροντα του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Επίσης όμως κοντά τους τελικά κάθονται και όσοι φορείς και θεσμοί έχουν φτιαχτεί τάχα για την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων αλλά έχουν καταλήξει διαιτητικά σκιάχτρα σε έναν στημένο αγώνα που πάντα νικούν οι ισχυροί. 

Η ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα που ελέγχονται από τους διάφορους αργόσχολους εργατοπατέρες οι οποίοι συνδέονται με τις εκάστοτε κυβερνήσεις λένε λόγια παχιά φείδονται όμως να πράξουν αλληλέγγυα πάνω στα αιτήματα των εργαζομένων. Όλες οι παρατάξεις του θεσμικού συνδικαλισμού ανεξαρτήτως χρωμάτων που βλέπουν τους εργαζόμενους ως αντικείμενα που πρέπει να διαχειρίζονται για να μένουν αυτοί στον αφρό βράζουν στο ίδιο καζάνι. Όλοι αυτοί μίλησαν. Τώρα πρέπει να απαντήσουμε εμείς, και πρέπει να απαντήσουμε στα ίσα:

ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Με βάση τα παραπάνω, ένας δρόμος ρεαλιστικός έχει απομείνει για τους εργάτες ώστε να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας τους, τα δεδουλευμένα τους, το μέλλον το δικό τους, των παιδιών τους αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας των καταπιεσμένων. Ένα πρόταγμα υπάρχει που αποτελεί ζωτική ανάγκη και πρέπει να μπει στα χείλη όλων των εργαζομένων όλων των κλάδων. Ένα πρόταγμα, για το οποίο αξίζει να δωθούν χίλες μάχες με τους χειρότερους, τους πιο δυνατούς εχθρούς, γιατί στο τέλος του νικηφόρου δρόμου θα μπορέσει να υπάρξει μια διαφορετική εικόνα από το μέλλον της ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ. Είναι το έναυσμα με το οποίο οι εργαζόμενοι πραγματώνουν τον πιο μεγάλο πόθο των εκμεταλλευομένων, παίρνουν τις τύχες και τις ζωές τους στα χέρια τους. Το πρόταγμα των εργαζομένων είναι μοναχά δυο λέξεις:

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΡΑ!

Στεκόμαστε πλάι στο Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και υποστηρίζουμε άνευ όρων το κατατεθειμένο πλαίσιο αυτοδιαχείρισης του εργοστασίου που έχει προτείνει το Σωματείο. Κατανοούμε παράλληλα δυο πράγματα. Πρώτον, ότι οι δυσκολίες που θα βρει στον δρόμο του αυτός ο αγώνας θα είναι πολύ μεγάλες, ότι πρέπει να τα βάλουμε με θεούς και δαίμονες, και θα τα βάλουμε. Δεύτερον ότι η όλη διαδικασία δεν είναι τίποτε άλλο από ένας πολιτικός αγώνας τον οποίο για να κερδίσουμε θα πρέπει να έχουμε στο πλάι μας τους απλούς εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Θεωρούμε τον αγώνα για να μην κλείσει το εργοστάσιο και να περάσει στα χέρια των εργαζομένων ως έναν κορυφαίο αγώνα που πρέπει να δώσει όχι απλά ένα σωματείο αλλά το σύνολο της χειμαζόμενης κοινωνίας. Είναι ο καλύτερος και πιο αποφασιστικός τρόπος για να πούμε στην πράξη ένα τεράστιο ΩΣ ΕΔΩ στα σχέδια καταστροφής των εκμεταλλευομένων που μαγειρεύουν από κοινού η ελληνική και οι διεθνείς κυβερνήσεις, οι φορείς του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. 

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους αρχικά της Βιομηχανικής Ζώνης αλλά και ευρύτερα της πόλης, τον ίδιο τον απλό κόσμο να συνταχθεί και να δώσει τον αγώνα μαζί με το Σωματείο. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε έναν μεγάλο λαϊκό μοχλό πίεσης από-τα-κάτω ο οποίος θα κινητοποιήσει την πόλη απέναντι στην κυβέρνηση, εφόσον αυτή αρνηθεί να πράξει ότι είναι απαραίτητο για να πάρουν οι εργαζόμενοι το εργοστάσιο στα χέρια τους. 

Με κλείσιμο δρόμων, διαδηλώσεις, κινητοποίησες, αλλά και ένα πανελλαδικό κίνημα οικονομικής, πολιτικής και ηθικής υποστήριξης και αλληλεγγύης των εργαζομένων θα δώσουμε ανυποχώρητα, αμεσοδημοκρατικά, και αδιαμεσολάβητα αυτόν τον αγώνα, ο οποίος αξίζει να δοθεί γιατί:

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΣΗΜΕΡΑ

Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης και Αυτοοργάνωσης

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΕΥΤΙΚΗ

Η διοίκηση της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ, η οποία είναι θυγατρική του ομίλου ΦΙΛΚΕΡΑΜ &JOHNSON, έχει εγκαταλείψει το εργοστάσιο από τον Μάιο του 2011, και μαζί τους εργαζόμενους σε αυτό. Ως απάντηση οι εργάτες του εργοστασίου, διεκδικώντας να πληρωθούν τα δεδουλευμένα και να μην χαθούν οι θέσεις εργασίας, είναι σε επίσχεση από το Σεπτέμβριο του 2011. Το Σωματείο Εργαζομένων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής έχει οργανώσει 40 εργάτες, όλοι εκ των οποίων είναι ως και σήμερα, ένα χρόνο μετά την διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου, δραστήριοι, κρατώντας βάρδιες στο εργοστάσιο, ώστε να μην μετακινηθεί από τη διοίκηση ή κλαπεί ο εξοπλισμός και συμμετέχοντας στις γενικές συνελεύσεις.

Η πρόταση του Σωματείου για να λυθεί το αδιέξοδο, καθώς η διοίκηση έχει δηλώσει ότι το εργοστάσιο δεν θα επαναλειτουργήσει λόγω έλλειψης κεφαλαίων, είναι να περάσει σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης, πρόταση που υπερψηφίστηκε από το 98% των εργαζομένων στη Γενική Συνέλευση. Συγκεκριμένα ζητούν να έρθει το εργοστάσιο στα χέρια των εργατών και να παραιτηθούν, χωρίς καμία απαίτηση από την μελλοντική εργατική αυτοδιαχείριση, όλα τα μέλη της διοίκησης και οι υπάλληλοι που συμμετείχαν στο ΔΣ.

Όσο αφορά το αρχικό κεφάλαιο, που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του εργοστασίου, η πρόταση των εργαζομένων είναι να δοθούν προκαταβολικά από τον ΟΑΕΔ τα ποσά που ούτως ή άλλως δικαιούνται.

Τέλος, οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής διεκδικούν την δημιουργία νομοθεσίας για τη λειτουργία συνεταιριστικών επιχειρήσεων, ώστε να είναι κατοχυρωμένο νομικά τόσο το δικό τους όσο και ανάλογα μελλοντικά εγχειρήματα.

Εμείς, στον αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, πέραν της αυτονόητης αξίας που βλέπουμε σε κάθε εργατικό αγώνα και κάθε εργατική διεκδίκηση, αναγνωρίζουμε μία πρόσθετη αξία, η οποία έγκειται ακριβώς σε αυτή την πρόταση αυτοδιαχείρισης. Θεωρούμε ότι η κατάληψη και επαναλειτουργία των εργοστασίων και των επιχειρήσεων από τους εργάτες είναι η μόνο ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση απέναντι στην διαρκώς εντεινόμενη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Η αυτοδιαχείριση των εργοστασίων που κλείνουν είναι η μόνη που έχει τη δύναμη να κινητοποιήσει την εργατική τάξη, η οποία, ζώντας διαρκώς υπό τον φόβο της ανεργίας, δεν βλέπει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντισταθεί.

Γνωρίζουμε ότι οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε στον αγώνα για αυτοδιαχείριση του εργοστασίου θα είναι πολλές, αφού κράτος και κεφάλαιο θα είναι λυσσαλέα ενάντιά του, καθώς η πιθανή νίκη του θα αφήσει προηγούμενο και παράδειγμα για κάθε άλλο αγώνα στην χώρα. Όμως το ερώτημα σε ποιου τα χέρια βρίσκεται η παραγωγή ανάγεται σήμερα σε ζήτημα ζωής και θανάτου για την εργατική τάξη που ωθείται στην εξαθλίωση. Γι' αυτό οι εργατικοί αγώνες που προσανατολίζονται προς αυτή την κατεύθυνση αλλά και οι δυνάμεις που στέκονται αλληλέγγυες σ' αυτούς τους αγώνες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να συγκρουστούν με κράτος και εργοδοσία προκειμένου να πραγματοποιήσουν την κατάληψη των μέσων παραγωγής και την εργατική αυτοδιαχείριση.

Καλούμε κάθε σωματείο, οργάνωση, παράταξη και εργαζόμενο να σταθεί αλληλέγγυος/α στον αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και να βοηθήσει ενεργά τους εργάτες, οικονομικά και πολιτικά .

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 11/7/2012, ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης και Αυτοοργάνωσης

Workers at Mining Industry factory in Northern Greece vote for factory self-management

“You can’t? We can!” Workers at Mining Industry factory in Northern Greece vote for and prepare for self-management of their factory – victory to the workers!


Concerning the struggle at VIOMIHANIKI METALLEYTIKI (Mining Industry) in Thessaloniki

The administration of VIOMIHANIKI METALLEYTIKI, a subsidiary of Filkeram-Johnson, has abandoned the factory since May 2011, along with its workers. In response, the workers of the factory abstain from work (epishesi ergasias: the legal right of workers to abstain from work should their employer delay their payment) since September 2011. The Workers Union at Viomihaniki Metalleutiki has organised 40 workers all of which are, to date (one year after the closure of the factory) active, taking shifts at the factory to ensure that no equipment is removed by the administration or stolen. All the workers also participate in the General Assemblies.

The proposal of the Union in order to escape this dead end – as the Administration has stated the factory will not reopen, due to the lack of funds – is for the factory to go into workers control, a proposal voted by 98% of the workers at the General Assembly. More specifically they ask for the factory to be passed on to the workers and for all the members of the Administration and workers sitting in the administrative council to resign, with no claims from the future workers’ self-management of the factory.

In regard to the initial capital, which is necessary for the operation of the factory, the proposal of the workers is for the Greek Manpower Employment Organization (OAED) to pay them in advance the sums they are already entitled to after becoming redundant.

Finally, the workers at Viomihaniki Metalleutiki demand the introduction of legal status for co-operative enterprises, in order for their own and for future initiatives to be legally covered.

In the struggle of the workers of Viomihaniki Metalleutiki, apart from the self-evident value that we see in every workers’ struggle and every workers’ demand, we also recognise an additional value, which comprises exactly of this proposal of self-management. We believe that the occupation and the re-operation of factories and corporations by their workers is the only realistic alternative proposal in face of the ever-increasing exploitation of the working class. The self-organisation of factories that close down is the only proposal that has the force to mobilise the working class – which, living under the constant threat of unemployment, cannot see ways in which it can resist.

We know that the difficulties we shall face in the struggle for the self-management of the factory are many, since state and capital will fiercely stand against it – as a possible victory shall create a precedent and and example for any other struggle in the country. Yet the question of whose hands the production lies in becomes a question of life and death for a working class pushed into degradation. For this reason, the workers’ struggles orientated in this direction and the forces standing in solidarity to these struggles should be prepared to clash with state and the administration in order to materialise the occupation of the means of production and the workers’ self-management.

We call for every union, organisation and worker to stand in solidarity to the struggle of the workers of VIOMIHANIKI METALLEYTIKI and to actively support the workers both financially and politically.

OPEN ASSEMBLY:
Wednesday 11/7/2012,
6pm at the Labour Centre of Thessaloniki.

Movement for Workers’ Emancipation and Self-Organisation

Thanks to Occupied London for the translation

Πρόσκληση

Oι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, θυγατρική του ομίλου Φιλκεραμ &  Johnson, απλήρωτοι  απο τον  Μάιο του 2011, αγωνιζόμαστε με πεισμα στο να κερδισουμε τα δικαια αιτηματα μας, που ειναι το δικαιωμα στην εργασια και την αξιοπρέπεια!

διεκδικούμε την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και την λειτουργία την επιχείρησης κάτω από εργατικό ελέγχο και επιτήρηση .

διεκδικούμε την επαναλειτουργία του εργοστασίου από τους ανθρώπους που ξέρουν να το λειτουργούν και όχι να ειναι άρπαγες !!

διεκδικούμε την χρηματοδότηση από το ταμείο του ΟΑΕΔ όπως χρηματοδοτεί τον κάθε άνεργο!

διεκδικούμε την δημιουργία νομικού πλαισίου λειτουργίας συνεταιριστικών επιχειρήσεων!

διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην ζωή, το δικο μας και των παιδιων μας!

και καλούμε κάθε σωματείο, κάθε συνδικαλιστική παράταξη κάθε ένωση σωματείων , κάθε εργαζόμενο, κάθε προβληματισμένο πολίτη της Θεσσαλονίκης να πάρει μερος στην συγκέντρωση ενημέρωσης που θα γίνει την Τετάρτη  11/7/2012 και ώρα  6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Ολύμπου & Αριστοτέλους).

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ 

Ενημερώνουμε επίσης πως τη Παρασκευή 6/7 στο Αστεροσκοπείο του ΑΠΘ θα πραγματοποιηθεί Party οικονομικής ενίσχυσης για τον αγώνα των εργαζομένων.